Шаҳноза ном дорам. Аз туйи арӯсиамон як моҳ нагузашта, шавҳарам барои кандани қарзи тӯй ба Русия мардикорӣ рафт.
Баъди рафтани шавҳарам ман бемор шуда ба хонаи модарам омадам. Шавҳару хушдоманам аз бемориам хабар дошта бошанд ҳам, ба ягон бор занг мезаданду на аз аҳволам хабар мегирифтанд. Алами диламро бо гӯш кардани сурудҳои Шаҳриёри Давлат мебаровардам. Рӯзе дар як сомонаи интернетӣ чашмам ба эълон афтид, ки Шаҳриёр барои сабти клипи наваш духтарҳои зеборо ба кастинг даъват мекунад. Суроғаро гирифта таваккалан рафтам. Ҳусну ҷамоли ман ба Шаҳриёр писанд афтида, аз байни духтарони зиёд маҳз маро интихоб намуд. Оқибати корро андеша накарда, дарҳол розӣ шудам, зеро мехостам бо ҳамин восита қасдамро аз шавҳари бепарвоям бигирам. Баъди сабти клип Шаҳриёр ба ман ҳатто раҳмат нагуфт. Ба хона омада чанд рӯз фикр кардам ва ба хулосае омадам, ки иштирокам дар клип чандон кори хуб нест ва шояд боиси ранҷиши шавҳарам гардад. Ба Шаҳриёр занг зада, хоҳиш кардам,ки чеҳраи маро нишон надиҳад. Ӯ дағалона бо ман гап зада, дашномҳои қабеҳ доду телефонро хомӯш кард. Фикр кардам,ки клипро пахш намекунанд, аммо баъди як ҳафта дар тамоми сомонаҳои интернетӣ ва нуқтаҳои дискфурӯшӣ клипи нави Шаҳриёр Давлатов пайдо шуд, ки дар он ман нақши маҳбубаи ӯро мебозидам. Ҳаққу ҳамсояҳо маро бо ангушт нишон дода, миш-миш мекарданд, балои сӯхта намакоб гуфтагӣ барин, хушдоманам ҳам аз ин клип хабардор шуда, ба хонаамон омад ва қиёматро қоим карда рафт. Падарам “падарлаънати ношуд, ту маро дар назди дӯст у душман шарманда кардӣ”-гуфта, дар рӯям туф кард, модарам ҳам дигар бо ман гап намезанад. Хушдоманам маро ба писараш хуб шӯрандозӣт кардааст, шавҳарам талоқи маро дода, таъкид кард, ки кӯчу бандамро гирифта барам. Аламовараш он аст, ки шавҳарам ҳатто фарзанди худашро ба гардан гирифтан намехоҳад. Мегӯяд, ки ба бо Шаҳриёри Давлат ишқбозӣ карда, ҳомила шудаӣ, сағераи ҳаромита ба сари ман бор накун!”
Аз рӯйи як клипи Шаҳриёр шуда, падарам маро оқ кард, шавҳарам талоқамро дод, намедонам ба куҷо раваму сарамро бап кадом дар занам. Бовар кунед, аз фикру хаёли бисёр ғамбемор шудаам. Гоҳе мехоҳам худкушӣ кунам, вале боз тифлаки бегуноҳам пеши роҳамро мегирад.
Илтимос, ба ман маслиҳат диҳед, чӣ хел исбот намоям, ки кӯдаки ман ҳаромӣ ва фарзанди Шаҳриёри давлат нест?
Шаҳнозаи дидагирён
