Аксарияти мардони аз 35 то 50-сола гирифтори бурҳони синну солӣ мешаванд. Яке аз нишонаҳои он яку якбора хоҳиши тағйир додани зиндагӣ аст. Мардони беҳтарину падарони намунавӣ якбора ба занакбоз мубаддал мегарданд ё тамоми қувваву нерӯяшонро сарфи машғулиятҳои ғайриоддӣ менамоянд.
Чаро чунин мешавад?
Дар миёнасолӣ намояндагони ҷинси зариф мақсаду мароми худро дар зиндагӣ гум мекунанд. Оила бунёд карда, соҳиби касбу кор, хонаву дар ҳастанд. Дар ана ҳамин айём баногаҳ ҳаёт дар назар якрангу бемазмун менамояд. Ба машоми мард бӯйи пирӣ мерасад. Ин аз ҳама чизи даҳшатноктарин аст барои мард. Ҳаёти мусоиду муътадили оилавӣ ба занҳо мефорад, вале мардҳо табиатан ҷанговару шикорчӣ ҳастанд. Мубориза бурдану ҷанг кардан ва ғолибиятро ҷашн гирифтан барояшон муҳим аст. Марди баркамол бори дигар ҷавониро эҳсос кардан ва орзуҳоро ҷомаи амал пӯшондан меҳоҳад. Сабаби асосии пайдо шудани буҳрони синнусолӣ норасоии адреналин аст.
Дар ин лаҳзаи ниҳоят ҳассоси ҳаёти мард зан бояд чӣ кор кунад? Мард бояд эҳсос намояд, ки баъди чандин соли ҳамзистӣ ҳанӯз ҳам дӯстдошта, хостанӣ ва азиз аст. Зане, ки дар ин лаҳзаҳо мардашро мефаҳмад, мардро аз буҳрон наҷот мебахшад. Аз ҷониби дигар, зан бояд худро низ фаромӯш насозад. Ҳам марду ҳам зан ҳуқуқ ба хушиҳои зиндагӣ доранд, аммо ин хушиҳо набояд ба зарари оила бошанд. Бо баҳонаи буҳрони синнусолӣ бемасъулияту худхоҳ набояд шуд!
