– В –

     ВАЛИЯ -  ولیھ дӯст, дӯстдор; ёвар, мададгор

     ВАСФИЯ -  وصفیھ мадҳшуда, тавсифшуда

      ВАСИЛА а. وسیله 1. восита, чизе ё касе ки ба воситаи он кор ва амалеро иҷро мекунанд, чизе ки барои ҳосил кардани мақсаде ба кор мебаранд («ФЗТ»);

2. туҳфа ҳамчун воситаи ба мақсад расидан («ФЗТ»); дастовез («Фарҳехта», «Вожаҳои сара», «Мунтаҳо», «Онандроҷ», «Деҳхудо»); чизе, ки ба воситаи он ба дигаре тақарруб ҷӯянд («Дурҷ»);

3. сабаб, боис, баҳона («ФЗТ»); иллат («Фарҳехта», «Деҳхудо»); 

4. наздикӣ («Муҳаззаб-ул-асмо», «Онандроҷ», «Деҳхудо»); 

5. поя ва манзилати наздики подшоҳ («Онандроҷ», «Мунтаҳо»);

6. роҳ («Вожаҳои сара», «Деҳхудо»).

Рекомендуем

МУҲОҶИР Россия 120 ҳазор тоҷикро ба рӯйхати вайронкунандагони қонун ворид кард

ВОЛИДА а. والیده. соҳибаи фарзанд, модар, оча («ФЗТ»); умм («Фарҳехта», «Дурҷ»); муаннаси волид («Муъин», «Амид»); 

2. номи духтарона дар номгузории тоҷикон.

ВОСИЛА а. واصله муаннаси восил («ФЗТ»).

    ВОРАСТА وارسته ошуда, раста («ФНЭ», «Фарҳехта», «Дурҷ», «Муъин»); раҳоиёфта («Нозим-ул-атиббо»); озод («Fиёс», «Онандроҷ»); раҳоёфта, орӣ аз қайд («Деҳхудо»), озода ва беқайд («Амид»);

2. фурӯтан («Муъин»);

3. дар номгузории муосири тоҷикӣ номи духтарона аст.

ВОҲИДА а. واحیده муаннаси воҳид («ФЗТ»). 

ВОИЛА -  وئلھ паноҳгиранда

ВОҚИФА -  واقفھ огоҳ, бохабар

ВОҶИБА -  واجبھ бисёр лозим, зарурӣ