– Б –
БАРНО برنا 1. ҷавон, навҷавон («ФЗТ»); марди ҷавон («Fиёс», «Амид»); барноӣ («Бурҳон», «Онандроҷ», «Деҳхудо»); шоб, муқобили пир («Дурҷ»); «Фарҳехта», «ФНЭ», «Муъин», «Ф.Шоҳнома»).
2. зариф, хуб, нек («Фарҳехта», «ФНЭ», «Дурҷ»); зебо («Муъин»).
БАРОАТ I а. براعت 1.ворастагӣ («ФЗТ»); раҳо шудан, вораҳидан («Вожаҳои сара»); раҳоӣ, халосӣ («Муъин»);
2. покӣ, тозагӣ, бегуноҳӣ, беайбӣ («ФЗТ», «Вожаҳои сара»); пок шудан аз айб ва туҳмат («Муъин», «Амид»).
БАРОАТ II а. براعت 1. маҳорат, кордонӣ, устодӣ, тавоноӣ, фазилат («ФЗТ»);
2. равшанӣ ва фасоҳат («Fиёс»);
3. пок шудан аз айбу туҳмат («Муъин»).
БАҲОРА بهاره1. тоза, шодоб ҳамчун баҳор («Зебоном»); мансуб ба баҳор («Фарҳехта», «Амид», «Дурҷ»);
2. шукуфаи дарахт ба виҷаи мураккабот («Муъин»).
БАҲОРБОНУ بهاربانو духтарону занони зеборо гӯянд («ФНЭ»).
БАДРИЯ - بدریھ зани зеборӯй, зебо чун моҳи шаби чаҳордаҳ
БАЙЗО - بیضاء пок, сафедпӯст; софдил, содиқ; номи саҳобӣ
БАРИРА - بریره роҳу тариқ; номи саҳобӣ
БАСИРА - بصیره зани зирак, моҳир дар корҳо, доно, боақл
БАҲОР - بھار зебоӣ, бӯи хуш, шодобӣ
БАШИРА - بشیره муждарасон, хабари хушдиҳанда
БАШОРАТ а.بشارت 1. мужда, хабари хуш («ФЗТ», «Амид», «Муъин», «Дурҷ», «Фарҳехта»); муждагонӣ, навид («ФНЭ», «Вожаҳои сара»);
2. ҳусн, ҷамол, зебоӣ («Фарҳехта», «Дурҷ», «Вожаҳои сара»); некӯӣ («Муъин»).
БЕНАЗИР بی نظیز бемонанд, бемисл.
БЕҲВАШ بهوش хубгуна, зебо («Зебоном»).
БЕҲДУХТ بهدخت беҳтарин духтар («Зебоном»).
БЕҲНИЁ بهنیا дорои некӯтарини некон, некнажод («Зебоном», «ФНЭ»); озодтабор, покзод.
БЕҲНОЗ بهناز он кӣ некӯ дилбарӣ мекунад («Зебоном»); хубноз («ФНЭ»).
БОНУ بانو 1. хонум, хотун («ФЗТ», «Муъин»); бибӣ («Фарҳехта», «Дурҷ»);
2. калимаи эҳтиром дар бораи занон («Амид»); ба нишонаи эҳтиром ба зан итлоқ шавад («Дурҷ»);
3. малика, шоҳзан, бонуи азим («Деҳхудо»); малика, сарвари занон («Ф.Шоҳнома»);
4. зани дӯстдошта, маҳбуба («ФЗТ»);
5. арӯс («Фарҳехта», «Дурҷ», «Бурҳон», «Нозим», «Деҳхудо»);
6. киноя аз офтоб аст («Ф.Низом», «Деҳхудо»);
7. номи духтари Яздгирди севум – подшоҳи сосонӣ, ки пас аз асорат ба издивоҷи Ҳазрати Ҳусайн ибни Алӣ (а) даромад («Деҳхудо»).