Миҷгона Раҳимова зодаи шаҳри Кӯлоб буда, дар зиндагӣ ранҷу азобҳои зиёде кашидааст. Майзадагии шавҳар, андешаи тақдири ояндаи чаҳор фарзанди нимсеру нимгуруснааш ва азоби бехонагию дар ба дарӣ ин зани тоҷикро маҷбур намуд, ки кӯдаконашро дар тарбияи падару модари пираш гузошта, рӯ ба муҳоҷират оварад.
Миҷгона орзу дошт, ки дар Русия кор карда, бо меҳнати ҳалоли худ хоначае месозад ва фарзандонашро аз дари мардум ҷамъ мекунад, аммо бахт ба рӯяш нахандида, аз ошёнаи дуюм афтиду захмӣ шуд. Пас аз ин фоҷиа аҳволи ин зани муҳоҷир дар мулки ғурбат табоҳ гашт. Миҷгона намедонист сарашро ба кадом дар занад. Ҳамин азобҳо ӯро маҷбур намуданд, ки ба барномаи “Умеди охирин”-и сомонаи Оила. ТЧ муроҷиат намояд. Пас аз пахши барнома яке аз соҳибкорони муваффақи тоҷик Маҳмудҷон Мурдов ба Миҷгона Раҳимова дасти ёрӣ дароз намуда, ин зани муҳоҷири тоҷикро ба Ватан баргардонд. Дар фурудгоҳи байналмиллалии пойтахт Миҷгонаро кормандони ширкати “Сомон-эйр, аҳли эҷди сомонаи Оила ва Ҳоҷӣ Маҳмудҷон Муродов пешвоз гирифтанд. Ақрабаки соат ба дуи шаб наздик мешуд, вале дар чашми волидону фарзандони Миҷгона хоб набуд. Онҳо бо қаблҳои ташнаи дидор шабзиндадорӣ намуда, бозгашти Миҷгонаро интизорӣ мекашиданд. Вақте ки ин зани муҳоҷир вориди ҳавлӣ гашт, чаҳор фарзанди зебояш ба мисли чаҳор кабӯтараки сафед парпарзанон худро ба оғӯши модар афканданд. Дар тӯли чаҳор соли дурӣ ин кӯдакони маъсум он қадар модарашонро пазмон гашта буданд, ки ӯро раҳо кардан намехостанд. Субҳи рӯзи дигар Маҳмудҷон Муродов волидону фарзандони Миҷгонаро ба бозор бурда, барояшон либосҳои рангобаранг харид. Тани ин кӯдакони маъсум чанд сол боз либоси навро надида буду онҳо аз ҳадяи ин марди дарёдил чунон шоду масрур гаштанд, ки чашмонашон аз хурсандӣ барқ мезад. Фарзандони Миҷгона “бобоҷон” гӯён, дар атрофи Ҳоҷӣ Маҳмудҷон Муродов парвонавор давр мезаданд ва намедонистанд чи тавр ба ин марди нек миннатдорӣ баён намоянд... Дар фарҷом Маҳмудҷон Муродов ба Миҷгона некии бузурге кард, ки ҳатто баъзе падарон дар ҳаққи фарзандни худ намекунанд. Ин марди дарёдил барои ин зани азияткашида ва чаҳор фарзанди падардори бе падараш аз маркази шаҳри Кӯлоб хонаи наву замонавӣ харид. Манзиле, ки Маҳмудҷон Муродов ба Миҷгона Раҳимова тақдим намуд аз ду ҳуҷраи калону барҳаво иборат буда, бо қолину палос, яхдон, мебел, телевизор, мошинаи ҷомашӯӣ ва дигар ҷиҳози зурурии рӯзгор таъмин буда, барои зиндагии бароҳати ин оила тамоми шароитҳо фароҳам оварда шудаанд. Дар кишвари мо шахсони сарватманд хеле зиёданд. Умедворем, ки тоҷирон, соҳибкорон, ҳоҷиён ва дигар афроде, ки дасти фарох доранд, аз Ҳоҷӣ Маҳмудҷон Муродов ибрат гирифта, ба ятимон, маъюбон, модарони танҳо, оилаҳои камбизоат ва дигар одамони бе касту кӯй дасти ёрӣ дароз хоҳанд кард. Сомонаи Оила омода аст, ки тариқи барномаи “Умеди охирин” дар чунин амалҳои хайр бо тамоми шахсони хайрхоҳ ҳамдастӣ намояд. Дар ин дунё аз инсон танҳо номи нек ва амалҳои нек боқӣ мемонанд. Пас то метавонед некӣ кунед, зеро бузургон фармудаанд: Ба гетӣ намонад ба ҷуз ноки нек, Ҳар он кас, ки хоҳад саранҷоми нек. Ҳар касеро хайр одат мешавад, Бегумон молаш зиёдат мешавад!
