Устои ҷопонӣ ғиҷҷакеро ихтироъ кард, ки аз шиша сохта шудааст ва садо медиҳад.
Ширкати маъруфи ҷопонии HARIO, ки аз соли 1921 бо ҳунари офаридани ашёи шишагӣ шуҳрат дорад, нахустин ғиҷҷаки шишагиро муаррифӣ кард. Ин асбоби нодир на танҳо намунаи олии маҳорати устоҳои шишасоз аст, балки аз нигоҳи зебоӣ низ касро мафтун месозад. Лоиҳаи эҷоди чунин асбоб аз як орзуи ҷасурона сар зад: пайвастани анъанаҳои шишасозӣ бо мусиқӣ.
Албатта, кор бо шиша осон нест, он маводи нозук аст. Бо вуҷуди ин, муҳандисону устоҳои HARIO бо истифода аз технологияҳои муосир тавонистанд асбобе созанд, ки мисли ғиҷҷакҳои чӯбин садо медиҳад ва ба фишори навохтан тоб меорад. Ин навоварӣ на танҳо дӯстдорони мусиқиро, балки ҳар касеро, ки ба ҳунар ва зебоӣ арҷ мегузорад, илҳом мебахшад.
