Таъсири афсона дар тарбияи кӯдак
Падару модарон бояд ҳатман ба фарзандони худ дар хурдсолӣ афсона бигӯянд, зеро афсонаҳо дар рушди ҳамаҷонибаи кӯдакон нақши муҳим мебозанд.
Таҳқиқотҳои гуногун нишон медиҳанд, ки нақл ва шунидани афсонаҳо ба рушди равонӣ, ахлоқӣ ва иҷтимоии кӯдакон таъсири мусбат мерасонанд.
Рушди равонӣ ва ахлоқӣ
Афсонаҳо арзишҳои ахлоқӣ ва меъёрҳои иҷтимоиро ба кӯдакон меомӯзонанд. Тавассути қаҳрамонҳои афсонаҳо кӯдакон фарқияти байни некӣ ва бадиро мефаҳманд ва меомӯзанд, ки рафтори дуруст чист. Ин ба ташаккули шахсият ва рушди ҳисси масъулиятнокии онҳо мусоидат мекунад.
Рушди фарҳангӣ
Афсонаҳои халқӣ таҷассумгари фарҳанг, урфу одат ва хиради таърихии ҳар миллат мебошанд. Шиносоии кӯдакон бо афсонаҳои миллӣ ба онҳо имкон медиҳад, ки бо мероси фарҳангии худ ошно шаванд ва эҳтиром ба арзишҳои миллӣ ва умумибашариро дар худ рушд диҳанд.
Таҳкими эҷодкорӣ ва тасаввурот
Афсонаҳо боиси рушди тасаввурот ва эҷодкории кӯдакон мешаванд. Афсона кӯдакро ба ҷаҳони хаёлӣ мебарад ва ташвиқ мекунад, ки тасаввуроти худро истифода барад. Ин ба рушди қобилиятҳои эҷодии кӯдакон мусоидат мекунад.
Ҳамин тариқ, афсонаҳо воситаи муассири таълиму тарбия мебошанд, ки метавонанд ба рушди ҳамаҷонибаи кӯдакон мусоидат кунанд. Бо истифодаи онҳо, волидон ва мураббиён метавонанд ба кӯдакон дар рушди забонӣ, иҷтимоӣ, ахлоқӣ ва фарҳангӣ кумак расонанд.
