– О –
ОБГИН آبگین ном барои мардон бошад; обгина, шиша, алмос.
ОБИД а. عابد ибод; исми мардона бошад; маънии он дар луғот: 1. ибодаткунанда, парастанда; худоҷӯй; зоҳид («ФЗТ», «Фарҳехта», «Дурҷ», «Деҳхудо», «ФНЭ»); худопараст; парастор, парастишгар («Вожаҳои сара»);
2. ходим («Ақраб-ул-маворид», «Деҳхудо»);
3. мардеро гӯянд, ки соҳиби номусу нанг бошад; марди боор;
ОБОНДОД آبانداد ном барои мардон аст; дар моҳи обон таваллудшударо гӯянд.
ОБОНЁД آبانیاد ном барои писарон; маънои он дар фарҳанг: 1. баёдоварандаи моҳи обон;
2. номи мардест, ки дар шаҳре Яздгирди севуми Сосониро дар хонаи худ паноҳ дод («ФНЭ»);
ОБРУН آبرون исми мардон аст; маънии он дар луғат: 1. шодиофарини дурахшон («Зебоном»);
2. гули ҳамешабаҳор, ҳамеша ҷавон («Зебоном»).
ОБРУХ آبرخ ном барои мардон аст; касе, ки дорандаи рухсораи равшан бошад, дорои чеҳраи равшан; касе, ки соҳибном ва бообрӯ бошад.
ОБТИН آبتین аз асмои мардон аст; 1. соҳиби рафтор ва гуфтори некӯро гӯянд, некрафтор ва нексухан;
2. номи падари Фаридун мебошад дар «Шоҳнома»-и Абулқосим Фирдавсӣ.
ОВГОН آوگان исми писарон; маънии он дар луғат: 1. нотарс, бебок («Зебоном»);
2. номи як лашкарии паҳлавонест аз лашкари Фаридуни Пешдодӣ.
ОВИС آویس номи мардона аст; маънии он дар фарҳанг: огоҳӣдиҳанда («Зебоном»).
ОВО آوا ном барои мардон бошад; маънии он дар луғат: бонг, наво («Зебоном»).
ОВОН آوان ниг. обон.
ОГОҲ آگاه ном барои мардон: бохабар, хабардор; доно, донанда.
ОДАМ آدم аз номҳои мардон бошад; 1. инсон, башар;
2. дар бораи зиндагии Ҳазрати Одам (а) дар кутуби мухталиф донишмандони соҳибназару муътабар қиссаву ривоёти зиёдеро овардаанд, ки мубтанӣ бар оёти Қуръонанд.
ОДИЛ а. عادل ном барои мардон; маънии он дар фарҳангҳо: 1. баинсоф, додгар, адолатпеша («ФЗТ», «Муъин», «Мунтахаб», «Мунтаҳо», «Онандроҷ», «Деҳхудо»); он ки ба адолат рафтор кунад; доддиҳанда («Фарҳехта», «Дурҷ», «ФНЭ»); баробаркунанда («Fиёс»); пурдод, ситамшикан ва додгустар;
2. рост, дуруст, мустақим («Фарҳехта», «Деҳхудо»);
3. росткирдор («ФНЭ»); сифати Хусрави Анӯшервони Сосонӣ, ки адлу додаш дар офоқ машҳур гардида, то ҳанӯз адолатпешагиро ба ӯ – Анӯшервони Одил масал мезанад.
ОДИМ آدیم ном барои риҷол; адабомӯхта, омӯзишдида.
ОДИНА - آدینھ рӯзи ҷумъа
ОЗАР آذر номи писарон аст; 1. оташ;
2. оташи муқаддас, ки дар болои он оташкада месохтанд; маҷ. оташкада (дар Эрони қадим ҳафт оташкадаи машҳур будааст, ки ҳар яке аз онҳо ба яке аз ҳафт сайёра нисбат дода шуда ва ҳар як номи махсус доштаанд);
3. آزر номи падари Иброҳими пайғамбар, ки бутгар ва ҳайкалтарош буд.
ОЗАРАФРӮЗ آذرافروز аз асмои мардон; афрӯзонандаи оташ, оташдаргирон.
ОЗАРАХШ آذرخش номи мардона; маънии он дар фарҳанг: 1. номи рӯзи нуҳум аз моҳи Озар («ФНЭ»);
2. барқ («ФНЭ»);
3. соиқа («ФНЭ»);
ОЗАРБАҲРОМ آذربهرام номи мардона; 1. Озари Баҳром, оташкадаи сеюм;
2. номи писари Озарнӯш.
ОЗАРБАРЗ آذربرز ном барои мардон аст; номе дар Доробнома.
ОЗАРБАРЗИН آذربرزین номи маъбаде ва номи оташкадаи шашум, дар Риванди Хуросон, Озари Барзин.
ОЗАРБАХТ آذربخت номи порсӣ; фурӯзонбахт, равшансаодат; ситорагарм.
