Соли 1985 буд. Ман 27-сола.
Бори аввал на танҳо супориши мансабӣ, балки як даъвати соҳибкорона гирифтам - ҳарчанд он замон мо инро чунин намещисобидем.
Ба ман бовар карданд, ки Маркази эҷодиёти илмӣ-техникии ҷавононро дар шаҳри Душанбе ташкил диҳам. Ин марказ дар назди Иститути хоҷагии қишлоқи Тоҷикистон (ҳоло Донишгоҳи аграрии Тоҷикистон) амал мекард.
Мо на калимаи «стартап»-ро медонистем, на «соҳибкор» мегуфтем, ҳатто «бизнес» барои мо аҷиб менамуд. Аммо моҳият аниқ ҳамин буд: ташкил кардан, роҳандозӣ намудан ва чизеро аз сифр ба ҳаракат овардан.
Мо дар бахши кишоварзӣ кор мекардем - хозрасчётро ҷорӣ мекардем, системаи назорати чекиро месанҷидем, бо роҳҳои баланд бардоштани самаранокӣ тавассути ташаббус ва механизми нави хоҷагидорӣ таҷриба мегузаронидем.
Ин як воқеияти нав буд - иқтисоди бозорӣ ҳанӯз дар оғози бедоршавӣ қарор дошт, дар заминаи тафаккури сахти нақшавӣ.
Маҳз дар ҳамин ҷо ман бори аввал як ҳақиқати одиро дарк кардам:
Бизнес - ин на ҳисобот аст ва на супориш аз боло.
Бизнес - ин вақте аст, ки худамон фикр мекунем, худамон қарор қабул мекунем ва худамон ҷавобгарем.
Вақте мебинӣ, ки қарори ту кор мекунад - ва ба касе неру мебахшад -
ин лаҳза аст, ки ту эҳсос мекунӣ: ман ҳам муфид ҳастам, ҳам озод.
Ин аст лаззати воқеии соҳибкорӣ.
Аз китоби Шавкат Бозоров - «Анатомияи бизнес»
https://www.facebook.com/profile.php?id=61574708436821&rdid=Z54ay0UxV7vQ211n#
