Мо ҳар бегоҳ бо ҳамсояҳо қартабозӣ мекунем, вале як муллои ҳамсоя мегӯяд, ки қартабозӣ ва дигар намудҳои қиморбозӣ аз нигоҳи дини мубини ислом ҳаром ҳисоб меёбад.

Мехоҳам донам, ки ин гап ҳақиқат дорад ё не.
Баҳром, н. Рӯдакӣ.

Посухи домулло Ҷамолиддин Хомӯшӣ
Дар қартабозӣвадигарнавъҳоибозӣ, агармаблағгузошташавад, он қимор ба ҳисобмеравадватибқиоятиқуръонӣҳароммебошад. Худованд дар Қуръони карим мефармояд: “Эй муъминон, ҷуз ин нест, кихамрвақиморванишонаҳоимаъбудониботилватирҳои фол палидва аз кирдориШайтонаст, пас, аз вайдурӣкунед, то бувадкирастагоршавед”. (“Анъом”, 90)
Қартабозӣваамсоли он бидунимаблағанҷомдодашаванд, пас як навълаҳвва кори беҳуда ба шуморрафта, боисизоеъшудани умри гаронмоямебошанд.