Афғонистон: Аз биҳишт то харобазор! 15 акс аз Афғонистони солҳои 1950-70

Афғонистон-бо шунидани ин калима беихтиёр кишвари ҷангзадае пеши назар меояд, ки биноҳояш аз тиру туфанг варангор гаштаву аз ҳар гӯшааш садои нолиш ва нолаи ҷонгудози захмиёни ба хоку хун оғӯшта ба гӯш мерасад. Вақте Афғонистон мегӯем, дар пеши чашмони мо танҳо иморатҳои сӯхта истода ва чеҳраҳои пурдарди ҳазорон-ҳазор гурезагон падидор мегардад, аммо...
Замоне Афғонистон кишвари бисёр ором ва амну зебою диданӣ буд.

Сомонаи Оила. ТЧ бо умеди ҳарчи зудтар хомӯш гаштани оташи қисматсӯзи ҷанг дар ин кишвари азияткашида чанд акси зебоеро манзури шумо месозад, ки солҳои 1950-1970 аккосӣ шудаанд. Ин аксҳо беш аз ним аср боз дар хазинаи олими даврони Шӯравӣ, лингвисти машҳур Александр Леонович Грюнберг маҳфуз буданд. Грюнберг барои омӯзиши забон ва лаҳҷаи мардуми Афғонистон ба ин сарзамин сафар намуда, манзараҳои ба назараш чолиб намударо аккосӣ карда, ҳамчун як хотираи нек дар хазинаи худ нигоҳ доштааст.
Аксҳо бо хотироти олими намоён аз Афғонистон дар “Яндекс Дзен” нашр шуда, муаллиф бо афсӯс навиштааст: “Мо дигар чунин Афғонистонро намебинем”