Масъалаи чӣ гуна сарфа кардани пул ҳеҷ гоҳ аҳамияти худро гум намекунад. Идоракунии оқилонаи молияи худ дар ҷаҳони имрӯза малакаи муфид аст. Вобаста аз он, ки чӣ қадар хуб харҷ мешавад, баъзеҳо мекӯшанд, ки даромади моҳонаи худро қонеъ кунанд, дигарон барои ба даст овардани пасандозҳо имконият пайдо мекунанд.
Мо 10 усули тактикиро пешниҳод менамоем, ки дар пайравии он ба шумо лозим нест, ки ҳама чизро дар як саф сарфа намоед ва шумо ҳатман чӣ гуна оқилона иҷро кардани онро меомӯзед.
- Даромад ва харҷи худро ба назар гиред!
Баҳисобгирии даромад ва хароҷот ҷузъи муҳими баҳисобгирии шахсӣ мебошад. Бисёр одамон дар бораи ин усул медонанд, аммо на ҳама медонанд, ки онро истифода мебаранд. Агар шумо хароҷотро ба назар нагиред, пас шумо намедонед, ки чӣ қадар сарф мекунед? Инро дастӣ дар дафтар ё бо истифодаи замимаҳои махсус дар смартфон анҷом додан мумкин аст. Барои он, ки ин восита қулайтар аст. Он ба арзёбии оқилонаи қисми хароҷот мусоидат мекунад, то ин хароҷот дар оянда истисно карда шавад, ки зарурати он саволҳоро ба миён меорад. Ҳамзамон, агар шумо варзиш ё эҷодиётро дӯст доред, аз маҳфилҳои худ даст накашед. Бе манбаи мусбат, ягон пасандоз хурсандӣ нахоҳад дошт, барои худ хароҷоти камаҳамиятро захира кунед.
2. Рӯйхати харочотҳои ояндаро тартиб диҳед!
Ғайр аз буҷетсозӣ, як роҳи олии сарфа кардани пул ин номбар кардани ашёе мебошад, ки ба шумо дар ҳақиқат лозим аст. Ва сухан на танҳо дар бораи рӯйхати рафтан ба супермаркет, балки дар бораи “wishlist” (аз забони англисӣ- рӯйхати хоҳишҳо) меравад. Барои роҳ надодан ба хариди стихиявӣ, ашёе илова кунед, ки воқеан мехоҳед дар он ҷо бихаред. Таҷриба нишон медиҳад, ки бо мурури замон таваҷҷӯҳ ба баъзе ашё суст шуданаш мумкин аст ва харидани ашёи воқеан зарурӣ танҳо хурсандӣ хоҳад буд. Дар омади гап, лайфхак, ки метавонад хеле муфид бошад: шумо метавонед дар бораи ашё аз рӯйхати хоҳишҳоятон ба дӯстон ва хешовандон ишора кунед - онҳо хоҳанд донист, ки чӣ гуна шумо дар рӯзҳои таътил хушнуд шавед ва шумо пули худро сарф намекунед.
Як шӯхӣ ҳаст: ҳама фурӯшандаҳо ва савдогарон дар назди муштарӣ бо рӯйхати харидҳо нотавонанд. Ва ин дуруст аст, зеро рӯйхатҳо боинтизоманд. Аз ҳама муҳим, ба онҳо зуд-зуд нигаристанро фаромӯш накунед.
3. Барои харид бо кортҳои бонкӣ пардохт кунед!
Бешубҳа метавон гуфт, ки агар шумо бо корти бонкӣ харид накунед, пас шумо пасандозҳои назаррасро аз даст медиҳед. Тасаввур кунед, ки дар мағозаҳо мол мехаред ва барои он маош мегиред. Албатта, дар ҳоли ҳозир интихоби васеи кортҳои бонкӣ вуҷуд дорад, аммо мундариҷаи онҳо ба куллӣ фарқ мекунад, аз ин рӯ муфассал омӯхтани кадоме аз онҳо барои ҳамёни шумо беҳтар аст.
4.Ҳангоми тахфиф (акция) харидорӣ кунед!
Чархи харҷу сарф дар дасти худи шумост! Дар як дурнамо дар мавзӯи сарфаи мо ҳикмати аҷиби бибиҳоямон “беҳтар аст чизҳои зимистонаро дар фасли баҳор, яъне тобистонро дар тирамоҳ харед” дуруст меояд. Гап дар сари он аст, ки дар фасли зимистон, талаботи табиии истеъмолкунандагон ба баъзе молҳо коҳиш меёбад ва мантиқи фурӯши зимистону тобистон маҳз барои дастгирии он аст ва ба чаканафурӯшон кӯмак мекунад, ки боқимондаҳои фурӯхташудаи мавсимро то ҳадди имкон халос кунанд. Тафовути нарх дар байни либоси пурра ва тахфифшуда метавонад бениҳоят зиёд бошад, аммо сифат ҳеҷ тафовуте надорад. Чунин муносибати мулоҳизакорона ва ҳатто, гуфтан мумкин аст, ки усули стратегӣ барои банақшагирии вақти харид ба шумо кӯмак мекунад, ки ё камтар харҷ кунед ё ба маблағи дар ибтидо ба нақша гирифташуда чизҳои бештарро харед!
5.Пеш аз хариди гаронбаҳо каме фикр кунед!
Хароҷоти калон ба монанди хариди смартфони нав, ноутбук, таҷҳизоти рӯзгор ё таъмири хона пешакӣ беҳтар ба нақша гирифта шудааст. Аз як тараф, ин шуморо аз хароҷоти ғайриманқул наҷот медиҳад, аз тарафи дигар, имконият пайдо мешавад, ки пешниҳоди даромадноктарин дар бозор пайдо карда шавад. Пеш аз ҳар як хариди гаронбаҳо, ҳадди аққал як рӯз ва беҳтараш як ҳафта вақт диҳед. Дар чунин стратегия ақли солим мавҷуд аст, ки онро риоя намуда, шумо ҳеҷ гоҳ аз хариди нолозим пушаймон нахоҳед шуд ва баъдан шубҳаҳои рӯҳӣ онҳоро азоб медиҳанд: "шояд он ба харидан намеарзид". Вақти сарф низ ҳангоми боздид аз мағозаи интернет муфид аст. Ашёро ба сабади харид ҷойгир кунед, аммо фавран харид накунед, аммо чанд рӯз интизор шавед. Фурӯшанда мебинад, ки маҳсулот барои шумо ҷолиб аст, аммо бо баъзе сабабҳо шумо онро то ҳол нахаридаед ва метавонад тахфифи иловагӣ пешниҳод кунад. Баъзан чунин ҳилла метавонад тахфифи иловагӣ ба бор орад, аммо ин аниқ нест))).
6. Метавонед хариди худро тариқи корт бо қарз харид кунед!
Агар хариди барои буҷаи шумо таъсирбахш ногаҳон ногузир шавад, пас шумо бояд дар бораи қарз ё корти тақсимот фикр кунед, то бори ба истилоҳ молиявиро дар тӯли якчанд моҳ тақсим кунед. Фарқ дар чист? Аз рӯи қарз, чун қоида, шумо бояд фоизҳо пардохт кунед ва бо ёрии кортҳои насбкунӣ шумо метавонед ҳам мол ва ҳам хидматҳоро ҳоло харидорӣ кунед ва баъдтар бидуни пардохти изофаи иловагӣ пардохт кунед. Манфиатҳо барои дорандаи корт аён аст, алахусус агар он корти насбии дихох бонк бошад.
7. Иштирок дар барномаҳои вафодорӣ!
Бисёр мағозаҳо ба мизоҷони худ барномаҳои ба ном вафодорӣ пешниҳод мекунанд. Иштирок дар онҳо роҳи дигари сарф накардани пули иловагӣ мебошад. Чун қоида, харидҳо бо холҳо мукофотонида мешаванд, ки дар оянда метавонанд барои хариди оянда қисман пардохт кунанд. Барои пешниҳодҳои махсус ва аксияҳои идона ба дӯконҳои дӯстдоштаи худ дар шабакаҳои иҷтимоӣ обуна шавед, аз рамзҳои таблиғотӣ ва купонҳо истифода баред, аммо аз домҳое, ки нуқтаҳои ҷамъшуда ё нархҳои ҷолиб метавонанд шуморо ба хариди нолозим водор кунанд, эҳтиёт шавед. Баъзан муқобилат кардан дар ҳақиқат душвор буда метавонад, чизи асосӣ аз даст додани назорат аз болои худ нест.
8. Тавассути барномаҳои мобилӣ харидорӣ намоед!
Ин аҷиб аст, аммо далел ин аст, ки баъзан арзиши як маҳсулот дар як мағозаи махсуси интернетӣ вобаста ба фармоиш тавассути мизи корӣ, ба ибораи дигар, компютер ё ноутбук ё истифодаи смартфон ё мобил фарқ карда метавонад. ариза дар бораи он. Тасдиқ шудааст: Харидорӣ бо дастгоҳи мобилӣ метавонад то чанд фоиз нархи маҳсулотро сарфа кунад. Бо нархи аввалине, ки мебинед, ҳеҷ гоҳ фавран дар Интернет чизе нахаред. Нархҳоро муқоиса кунед, ва шумо шояд ҳайрон шавед, ки битавонед миқдори арзандаи арзишро ба даст оред. Функсияи муқоисаи нархҳо, чун қоида, дар дӯконҳо дар шакли "бозор" мавҷуд аст, дар байни таъминкунандагони алоқаманд шумо ҳамеша имконоти аз ҳама мувофиқро барои шумо пайдо карда метавонед, хоҳ аз ҷиҳати арзиш ва хоҳ аз ҷиҳати расонидан. Имрӯз, бо ёрии чунин захираҳо, шумо метавонед на танҳо таҷҳизот фармоиш диҳед, балки вазифаҳои бештари ҳаррӯзаро ҳал намоед - хӯрок ва доруворӣ бо расонидани хона дар вақти бароятон мувофиқ харед.
9. Муносибати пасандозҳо ба таври мунтазам!
Барои воқеан омӯхтани сарфаҷӯӣ, имрӯз ва фардо даст кашидан аз харид кофӣ нест. Дар ин масъала, шумо бояд мунтазам фикр кунед. Маҳорати сарфаи пул барои рушд муддати тӯлонӣ мегирад, ҳакерҳои ҳаёти шахсӣ ва қоидаҳои баҳисобгирии шахсӣ ё оилавиро ба даст меорад. Воқеан, дар бораи оила: агар шумо ягон чиз дошта бошед, пас сарфакорӣ кори дастаҷамъист, ягона роҳи он натиҷа медиҳад. Барои воқеан омӯхтани сарфаҷӯӣ, имрӯз ва фардо даст кашидан аз харид кофӣ нест. Дар ин масъала, шумо бояд мунтазам фикр кунед. Маҳорати сарфаи пул барои рушд муддати тӯлонӣ мегирад, ҳакерҳои ҳаёти шахсӣ ва қоидаҳои баҳисобгирии шахсӣ ё оилавиро ба даст меорад. Воқеан, дар бораи оила: агар шумо ягон чиз дошта бошед, пас сарфакорӣ кори дастаҷамъист, ягона роҳи он натиҷа медиҳад.
10. Хаёлбозӣ пул меорад!
Мавзӯи пул хурофотро зич фаро гирифтааст. Тибқи як таҳқиқоти ахир, мардуми мо ба чунин аломатҳои молиявӣ махсусан боварӣ доранд: агар кафи дасти чап хориш кунад ё агар шумо ё мошини шуморо парранда "қайд" карда бошад, пас ин "пул" аст.
Баъзе одамон инчунин боварӣ доранд, ки агар онҳо векселҳоро хуб ва бо тартиби муайян ҷамъ кунанд ва барои аз даст надодани пул аз даст ба даст гузаранд ё дар хона ҳуштак кашанд, бой мешаванд. Бовар кунед ё не - интихоби шахсии ҳама, аммо психосоматика бекор нашудааст. Ва агар дарахти пул дар хона ё ҳамёни сурхи дурахшон ба шумо кӯмак мекунад, ки кайфияти мусбии пулиро ба даст оред, пас чаро ҳамаи усулҳои дар ин мақола пешниҳодкардаамонро тақвият надиҳем. Агар шумо ҳадди аққал чанд тавсияро иҷро кунед, кафолат дода мешавад, ки дар натиҷа пули бештар дар корт ё ҳамёнатон боқӣ хоҳад монд.
