Ман дар шаҳри Душанбе зиндагӣ мекунам. Қарздорам. Аз ҳудуди шаҳр берун кор ёфтам. Тибқи ваъда бояд ба ҳамон ҷо ба кор равам. Ҳамсарам шарт гузошт ва қасам ба Худо гуфт, ки агар ба ҳамон ҷо ба кор равӣ, як сомониатро гирам, имонам аз куфр. Ба ман маслиҳат диҳед, чӣ кор кунам?

Хонанда

Посухи Ҷамолиддин ХОМӮШӢ:

- Ҳамсаратон шарташро шиканад ҳам, кофир намешавад ва дар никоҳи шумо халал ба миён намеояд. Бе дудилагӣ ба кор равед. Аз моҳонаи шумо ҳамсаратон тановул кунад, боке надорад. («Фатвои Усмонӣ», ҷ. 1, саҳ. 50, «Мухтасарул виқоя», китоби «Аймон», саҳ. 79-ум).