Ҳамал (21 март-19 апрел)
Муносибати ошиқонаи ҷолиб, вале булҳавасона шуморо ноумед мекунад. Ихтилофи назар бо шахси дӯстдошта метавонад боиси муноқиша гардад. Кӯшиш кунед, ки мулоимтар бошед ва бештар ба мушкилоти рӯзгор ва наздикон диққат диҳед. Варзиш ё харид метавонад ҳолати равонии шуморо беҳтар созад. Имрӯз шумо тезфаҳм ва ҳозирҷавоб ҳастед, аммо парешонхотирӣ метавонад ба корҳоятон таъсири манфӣ расонад. Ба андешаҳои нохуш банд нашавед, зеро муваффақият насиби шахсони хушбин ва ҳушёр аст.
Савр (20 апрел-20 май)
Агар муносибатҳои шумо дилгиркунанда шуда бошанд, шояд вақти тағйирот фаро расидааст. Дар кор эҳтимоли хастагӣ зиёд аст, агар фурсат пайдо шавад, истироҳат кунед. Шумо дар назди интихоби муҳим қарор мегиред: маблағҳоро барои ниёзҳои зарурӣ сарф кунед ё барои хоҳишҳои шахсӣ. Иммунитети худро тақвият диҳед, варзиш ба шумо кумак мерасонад.
Ҷавзо (21 май-20 июн)
Дар муносибатҳо мулоим бошед, сахтгирӣ нишон надиҳед. Ба кӯмаки наздикон такя накунед, балки ба неруи худ эътимод кунед. Оптимизми табиии шумо кӯмак мекунад, ки мушкилотро паси сар намоед. Бо асбобҳои барқӣ эҳтиёткор бошед, хатари осеб диданатон вуҷуд дорад. Аз ҷойҳои серодам дурӣ ҷӯед, хатари сироят ёфтан зиёд аст.
Саратон (21 июн-22 июл)
Рӯзи пур аз шубҳа ва таассуф метавонад шуморо хаста созад. Ба ин ҳиссиёт дода нашавед ва ба садои дилатон гӯш диҳед. Аз баҳсҳои нолозим бо наздикон худдорӣ кунед, то ки қувваи худро беҳуда сарф накунед. Бехобӣ ё хастагии сабук эҳтимол дорад, барои истироҳат вақт ҷудо кунед.
Асад (23 июл-22 август)
Рӯзи худро бо рӯҳияи хуш оғоз мекунед ва шом барои мулоқоти ошиқона мувофиқ хоҳад буд. Имконияти ҳалли баҳси куҳна вуҷуд дорад. Дилгармӣ ва меҳрубонӣ метавонанд муносибатҳои аз дастрафтаро барқарор созанд. Корҳои худро сари вақт анҷом диҳед, то ки барои истироҳат вақти кофӣ дошта бошед. Дар масъалаҳои молиявӣ имрӯз имкони беҳтар кардани вазъи иқтисодии худро доред. Аз нӯшидани машрубот худдорӣ намоед.
Сунбула (23 август-22 сентябр)
Шумо муҳаббати атрофиёнро эҳсос мекунед, аммо эҳтиёт бошед – ин метавонад боиси ҳасад гардад. Дар муносибат бо одамони ношинос эҳтиёткор бошед, на ҳама ниятҳои нек доранд. Аз овозаҳо ва ғайбатҳо канорагирӣ намоед. Ба афсонаҳои шахсони тасодуфӣ дода нашавед, вагарна обрӯ ва молияатон зарар мебинад. Имрӯз шумо бештар эҳсосотӣ ҳастед, барои оромии равонӣ баҳсҳои ноҷоро канор гузоред.
Мизон (23 сентябр-22 октябр)
Имкони вохӯрии ҷолиб ва суҳбатҳои гуворо барои занон вуҷуд дорад. Оиладорон метавонанд дар шахси ҳамсафари худ ҷиҳатҳои нави ҷолибро кашф кунанд. Агар дар фикри тағйири ҷои кор бошед, имрӯз иқдоми навро оғоз кунед. Харҷҳои нолозимро маҳдуд созед, имрӯз барои хариди калон мувофиқ нест. Ба саломатии худ диққат диҳед, истироҳати кофӣ муҳим аст.
Ақраб (23 октябр-21 ноябр)
Суҳбатҳои нофаҳмо шуморо нороҳат мекунанд? Пас, рӯшанӣ андозед ва ҳамаи нофаҳмиҳоро ҳал кунед. Агар сафаре дар назар дошта бошед, вақти хубест барои сафари фараҳбахш. Аз корҳое, ки шуморо нороҳат мекунанд, худдорӣ намоед ва худ ба худ фишор наоред. Даромади молиявӣ дар назар аст, вале пулро боақлона харҷ кунед. Барои нигоҳ доштани нерӯи ҷисмонӣ, аз стресс ва ғизои зиёдатӣ худдорӣ намоед.
Қавс (22 ноябр-21 декабр)
Агар тағйири услуби зиндагӣ ё зоҳири худро мехоҳед, вақти муносиб аст. Дар муҳити оилавӣ самимиятро нигоҳ доред – наздикон ба дастгирии шумо ниёз доранд. Аз анҷоми мулоқоти муҳими корӣ ё имзои ҳуҷҷатҳои муҳими расмӣ худдорӣ намоед. Масъалаҳои молиявӣ ба фоидаи шумо ҳал мешаванд. Ба саломатии дил диққат диҳед ва аз фишори баланди хун пешгирӣ намоед.
Ҷаддӣ (22 декабр-19 январ)
Муҳаббат метавонад шуморо комилан фаро гирад. Ихтилоф бо волидон ё шахсони калонсол эҳтимол дорад, аммо ин маънои онро надорад, ки шумо бояд аз орзуҳоятон даст кашед. Аз хариди либос ва техникаи рӯзгор худдорӣ кунед. Агар ният доред, ки вазни худро кам кунед, имрӯз вақти беҳтарин аст.
Далв (20 январ-18 феврал)
Рӯзи пур аз тағйирот дар зиндагии шахсӣ дар назар аст. Ба фикри шахси дӯстдошта диққат диҳед ва ба ҳадафҳои худ боэътимодона наздик шавед. Имрӯз вақти хубест барои омӯзиш ва рушди шахсӣ. Пулҳоятонро оқилона сарф кунед – пул барои сафар ё таҳсил лозим мешавад. Агар муддате ба табиб муроҷиат накарда бошед, вақташ расидааст.
Ҳут (19 феврал-20 март)
Рӯзи ором ва устувор дар пеш аст. Ба шахси дӯстдошта эътимод кунед ва аз шубҳаҳои бефоида худдорӣ намоед. Имрӯз барои тағйири ҷои кор ё пешрафт дар карера фурсати муносиб аст. Нерӯи фаровони шумо имкон медиҳад, ки ҳамаи мушкилотро бо осонӣ ҳал кунед. Саломатиятон хубу табъатон болида хоҳад буд.
