Дар маҳаллаи Чорчароғи шаҳри Хуҷанд оилае бо расмкашӣ дар рӯи пӯсти гов машғуланд. Ин ҳунари таърихӣ оилаи Шариповҳоро соҳиби ном ва нон кардааст.
Саркардаи ин ҳунар Абдураҳим Шарипов буда, бо рассомию гаҷкорӣ рӯзгорашро пеш мебарад. Ба гуфтаи ӯ албатта ин ҳунар осон нест ва меҳнату вақти зиёдро талаб мекунад. Оилаи мазкур дар як ҳавлии хурд як ҳуҷраро ҳамчун ҷои рассомӣ ва ҳам ташрифи меҳмонону сайёҳон ҷудо кардаанд. Вале аз набудани ҷойи мувофиқ танқисӣ мекашанд.
Келини ин хонадон Меҳринисо Шарипова аз овони кӯдакӣ ба рассомӣ майл дошта, то имрӯз ҳамчун рассомзан дар байни мардуми минтақа шинохта шудааст.
Меҳринисо ҳамагӣ 25 сол дошта, дар бародбари рассомӣдар ташкилоти қарзии Ҳумо ба ҳайси муттахассиси калони қарзӣ кор мекунад.
Дар тобистон ғами зимистонро мехӯранд
“Барои тозаю хушк кардани пӯст ва расм кашидан дар рӯи он як ҳафта вақт сарф мешавад. Илова бар ин, дар фасли замистон дастрас намудани пӯст ва хушк кардани он барои мо дучанд мушкил аст”,- мегӯяд Меҳринисо. Ба гуфтаи вай ин оила дар фасли тобистон пӯстҳоро ҷамъоварӣ, тоза ва хушк карда, барои фасли зимистон захира мекунанд. Дар тобистон шогирдони Меҳринисо омада, дар саҳни ҳавлӣ рассомиро меомӯзанд. Аммо дар фасли замистон омадурафти шогирдон низ кам мегардад ва барои соҳибони хона ҳам мушкил аст, ки шогирдонро бо гармхона таъмин кунанд.
Арзиши расмҳо аз 250 сомонӣ то 700-800 сомонӣ аст. Тавре Меҳринисо мегӯяд, аксари расмҳои ӯро харидоронаш аз хориҷи кишвар ҳастанд. Сокинон бо баҳонаи қимат буданаш расмҳои мазкурро кам харидорӣ мекунанд. “Онҳое, ки нархи онро гарон мегӯянд, намедонанд, ки барои пӯст, чӯб, ранг ва дигар маҳсулот чӣ қадар маблағ сарф мешавад ва илова бар ин, тамоми вақти мо, ҳадди ақал ду-се рӯз пайи омода намудани як расмворасипарӣ мегардад”,- қайд намудааст ин рассомзан.
Рассомӣ аз 13-солагӣ
Меҳринисо Шарипова хатмкарда факултаи рассомии ДДХ ба номи академик Бобоҷон Ғафуров мебошад. Ӯ аз 13-солагӣ ба расмкашӣ машғул шуда, дар мактаб чун хонандаи рассом муаррифӣ шуда буд.
Баъди хатми мактаби миёна ба факултаи рассомӣ дохил шуда, муддати 4 сол таҳсил кард ва баъди оиладорӣ низ дар хонаи шавҳар бо хусураш якҷоя ин касбро пеш мебаранд.
Азбаски Меҳринисо рӯзона дар ташкилоти қарзии Ҳумо кор мекунад, бегоҳ ва рӯзҳои якшанбе шогирдонаш ба хонаи ӯ омада, нозукиҳои рассомиро меомӯзанд. Меҳринисо гуфт, ки агар ҳунари рассомӣ дар хуни инсон набошад, расми дилхоҳро тасвир карда намешавад. Азбаски модар рассомаст,фарзанди калонияш, ки 5 сол дорад, аллакай ба расмкашӣ майл дорад.
Фарзона Муродӣ
Марде, ки дар пӯсти гов расм мекашад
Дар маҳаллаи Чорчароғи шаҳри Хуҷанд оилае бо расмкашӣ дар рӯи пӯсти гов машғуланд. Ин ҳунари таърихӣ оилаи Шариповҳоро соҳиби ном ва нон кардааст.
Саркардаи ин ҳунар Абдураҳим Шарипов буда, бо рассомию гаҷкорӣ рӯзгорашро пеш мебарад. Ба гуфтаи ӯ албатта ин ҳунар осон нест ва меҳнату вақти зиёдро талаб мекунад. Оилаи мазкур дар як ҳавлии хурд як ҳуҷраро ҳамчун ҷои рассомӣ ва ҳам ташрифи меҳмонону сайёҳон ҷудо кардаанд. Вале аз набудани ҷойи мувофиқ танқисӣ мекашанд.
Келини ин хонадон Меҳринисо Шарипова аз овони кӯдакӣ ба рассомӣ майл дошта, то имрӯз ҳамчун рассомзан дар байни мардуми минтақа шинохта шудааст.
Меҳринисо ҳамагӣ 25 сол дошта, дар бародбари рассомӣдар ташкилоти қарзии Ҳумо ба ҳайси муттахассиси калони қарзӣ кор мекунад.
Дар тобистон ғами зимистонро мехӯранд
“Барои тозаю хушк кардани пӯст ва расм кашидан дар рӯи он як ҳафта вақт сарф мешавад. Илова бар ин, дар фасли замистон дастрас намудани пӯст ва хушк кардани он барои мо дучанд мушкил аст”,- мегӯяд Меҳринисо. Ба гуфтаи вай ин оила дар фасли тобистон пӯстҳоро ҷамъоварӣ, тоза ва хушк карда, барои фасли зимистон захира мекунанд. Дар тобистон шогирдони Меҳринисо омада, дар саҳни ҳавлӣ рассомиро меомӯзанд. Аммо дар фасли замистон омадурафти шогирдон низ кам мегардад ва барои соҳибони хона ҳам мушкил аст, ки шогирдонро бо гармхона таъмин кунанд.
Арзиши расмҳо аз 250 сомонӣ то 700-800 сомонӣ аст. Тавре Меҳринисо мегӯяд, аксари расмҳои ӯро харидоронаш аз хориҷи кишвар ҳастанд. Сокинон бо баҳонаи қимат буданаш расмҳои мазкурро кам харидорӣ мекунанд. “Онҳое, ки нархи онро гарон мегӯянд, намедонанд, ки барои пӯст, чӯб, ранг ва дигар маҳсулот чӣ қадар маблағ сарф мешавад ва илова бар ин, тамоми вақти мо, ҳадди ақал ду-се рӯз пайи омода намудани як расмворасипарӣ мегардад”,- қайд намудааст ин рассомзан.
Рассомӣ аз 13-солагӣ
Меҳринисо Шарипова хатмкарда факултаи рассомии ДДХ ба номи академик Бобоҷон Ғафуров мебошад. Ӯ аз 13-солагӣ ба расмкашӣ машғул шуда, дар мактаб чун хонандаи рассом муаррифӣ шуда буд.
Баъди хатми мактаби миёна ба факултаи рассомӣ дохил шуда, муддати 4 сол таҳсил кард ва баъди оиладорӣ низ дар хонаи шавҳар бо хусураш якҷоя ин касбро пеш мебаранд.
Азбаски Меҳринисо рӯзона дар ташкилоти қарзии Ҳумо кор мекунад, бегоҳ ва рӯзҳои якшанбе шогирдонаш ба хонаи ӯ омада, нозукиҳои рассомиро меомӯзанд. Меҳринисо гуфт, ки агар ҳунари рассомӣ дар хуни инсон набошад, расми дилхоҳро тасвир карда намешавад. Азбаски модар рассомаст,фарзанди калонияш, ки 5 сол дорад, аллакай ба расмкашӣ майл дорад.
Фарзона Муродӣ
Марде, ки дар пӯсти гов расм мекашад
Дар маҳаллаи Чорчароғи шаҳри Хуҷанд оилае бо расмкашӣ дар рӯи пӯсти гов машғуланд. Ин ҳунари таърихӣ оилаи Шариповҳоро соҳиби ном ва нон кардааст.
Саркардаи ин ҳунар Абдураҳим Шарипов буда, бо рассомию гаҷкорӣ рӯзгорашро пеш мебарад. Ба гуфтаи ӯ албатта ин ҳунар осон нест ва меҳнату вақти зиёдро талаб мекунад. Оилаи мазкур дар як ҳавлии хурд як ҳуҷраро ҳамчун ҷои рассомӣ ва ҳам ташрифи меҳмонону сайёҳон ҷудо кардаанд. Вале аз набудани ҷойи мувофиқ танқисӣ мекашанд.
Келини ин хонадон Меҳринисо Шарипова аз овони кӯдакӣ ба рассомӣ майл дошта, то имрӯз ҳамчун рассомзан дар байни мардуми минтақа шинохта шудааст.
Меҳринисо ҳамагӣ 25 сол дошта, дар бародбари рассомӣдар ташкилоти қарзии Ҳумо ба ҳайси муттахассиси калони қарзӣ кор мекунад.
Дар тобистон ғами зимистонро мехӯранд
“Барои тозаю хушк кардани пӯст ва расм кашидан дар рӯи он як ҳафта вақт сарф мешавад. Илова бар ин, дар фасли замистон дастрас намудани пӯст ва хушк кардани он барои мо дучанд мушкил аст”,- мегӯяд Меҳринисо. Ба гуфтаи вай ин оила дар фасли тобистон пӯстҳоро ҷамъоварӣ, тоза ва хушк карда, барои фасли зимистон захира мекунанд. Дар тобистон шогирдони Меҳринисо омада, дар саҳни ҳавлӣ рассомиро меомӯзанд. Аммо дар фасли замистон омадурафти шогирдон низ кам мегардад ва барои соҳибони хона ҳам мушкил аст, ки шогирдонро бо гармхона таъмин кунанд.
Арзиши расмҳо аз 250 сомонӣ то 700-800 сомонӣ аст. Тавре Меҳринисо мегӯяд, аксари расмҳои ӯро харидоронаш аз хориҷи кишвар ҳастанд. Сокинон бо баҳонаи қимат буданаш расмҳои мазкурро кам харидорӣ мекунанд. “Онҳое, ки нархи онро гарон мегӯянд, намедонанд, ки барои пӯст, чӯб, ранг ва дигар маҳсулот чӣ қадар маблағ сарф мешавад ва илова бар ин, тамоми вақти мо, ҳадди ақал ду-се рӯз пайи омода намудани як расмворасипарӣ мегардад”,- қайд намудааст ин рассомзан.
Рассомӣ аз 13-солагӣ
Меҳринисо Шарипова хатмкарда факултаи рассомии ДДХ ба номи академик Бобоҷон Ғафуров мебошад. Ӯ аз 13-солагӣ ба расмкашӣ машғул шуда, дар мактаб чун хонандаи рассом муаррифӣ шуда буд.
Баъди хатми мактаби миёна ба факултаи рассомӣ дохил шуда, муддати 4 сол таҳсил кард ва баъди оиладорӣ низ дар хонаи шавҳар бо хусураш якҷоя ин касбро пеш мебаранд.
Азбаски Меҳринисо рӯзона дар ташкилоти қарзии Ҳумо кор мекунад, бегоҳ ва рӯзҳои якшанбе шогирдонаш ба хонаи ӯ омада, нозукиҳои рассомиро меомӯзанд. Меҳринисо гуфт, ки агар ҳунари рассомӣ дар хуни инсон набошад, расми дилхоҳро тасвир карда намешавад. Азбаски модар рассомаст,фарзанди калонияш, ки 5 сол дорад, аллакай ба расмкашӣ майл дорад.
