Мегӯянд, ки одами мусалмон дар моҳи шарифи бояд тамоми вуҷуди худро пок зода ва аз хӯрдани чизҳои ҳаром ба пуррагӣ даст кашад. Оила мо ҳама ошиқи гӯшти парранда ҳастанд, аз ҳаимн хотир мехоҳам донам, ки агар сари парандаҳои хурд мисли гунҷишку кабўтар ва амсоли он бо даст канда шавад, дар ин ҳолат хӯрданаш ҳалол мешавад ё на?
Фатҳиддин, шикорчӣ, аз ноҳияи Ш. Шоҳин.

Посухи домулло Ҷамолиддин Хомӯшӣ
Бародари азиз, дар ин сурат хўрдани он ҳаром мегардад, зеро дар забҳи шаръӣ гуфтани “Бисмиллоҳ” ва буридани сари ҳайвон бо олати тезина шарт аст. Агар сари парандае бо даст канда шавад, гўшти он паранда ҳаром мегардад ва ҳукми худмурдаро дорад.