Тафовути байни намози асру шом хеле зиёд аст, ки моро нороҳат мекунад. Вақти намози аср мо дар ҷои кор ҳастем ва наметавонем, ки онро бо ҷамоат гузорем.
Оё Раёсати фатво имкони наздик кардани вақти байни ду намозро надорад, то ки мо тавонем бо ҷамоат хонем?
Хонандаи “Оила”.
Посухи домуло Ҷамлиддини Хомӯш
Вақтҳои намоз муайян ва мушаххас карда шудааст. Намоз аввал дораду охир дорад. Дар аввали вақти намоз онро гузошта натавонед, дар мобайн ё дар охири вақт намози қарзи худро дар назди парвардигор адо намоед.
