Ҳамал (21 март-19 апрел)
Ҳар қадаре ки бо дӯстдошта ё ҳамсафари ҳаётии худ камтар баҳс намоед, ҳамон қадар муносибатҳои шумо оромтар ва устувортар хоҳанд буд. Шубҳа ва гумонҳои шумо боиси ҷудоӣ мегардад. Дар давоми 24 соати оянда эҳтимол аст, ки ба кумак ниёз пайдо кунед. Хешовандони наздик мадад мерасонанд. Дар масъалаи саломатӣ, хавфи ҷиддие шуморо таҳдид намекунад. Метавонед бо хотирҷамъӣ ба машқҳои ҷисмонӣ машғул шавед.
Савр (20 апрел-20 май)
Агар шумо ҳанӯз ҳам нафари худро пайдо накарда бошед, эҳтимол аст, ки имрӯз бо ҳамсафари деринтизори худ рӯ ба рӯ шавед. Аз эродҳои тезу тунду танқиди беасос худдорӣ кунед – чунин муносибат танҳо боиси низоъ ва нофаҳмӣ хоҳад шуд. Агар дар масъалаҳои молиявӣ чорае наандешед, чанд муддат бе пул мемонед. Шамолхӯрӣ метавонад рӯҳияи шуморо хеле паст кунад.
Ҷавзо (21 май-20 июн)
Агар шумо ҳанӯз дар муносибати ошиқона набошед, имрӯз фурсати хубест барои шиносоии нав, ки метавонад ояндаи умедбахш дошта бошад. Корҳои рӯзмарра ва вазифаҳои хонаводагӣ худ аз худ ҳал намешаванд, беҳтараш онҳоро қадам ба қадам анҷом диҳед. Агар бо баъзе ҳамкорон ё атрофиён муносибати нофорам дошта бошед, қаҳрӣ нашавед. Дар оянда маҳз онҳо метавонанд ба шумо манфиати муҳим расонанд.
Саратон (21 июн-22 июл)
Ҳамаи хавотириву ноумедиҳо танҳо дар хотира мемонанд – акнун вақти лаззат бурдан фаро расидааст. Ин фурсатро аз даст надиҳед! Муошират бо ҳамсафари ҳаётӣ ба шумо нерӯ ва эҳсосоти гуворо мебахшад. Фаромӯш накунед, ки муҳаббат ва наздикии шахси дӯстдошта шуморо нерӯ мебахшад. Агар касе ба шумо душманӣ дошта бошад, ба зудӣ ӯро мешиносед. Агар худро хаста эҳсос кунед, пас вақти истироҳат фаро расидааст.
Асад (23 июл-22 август)
Шахси дӯстдоштаи шумо меҳрубонӣ ва ғамхорӣ нишон медиҳад. Аз ҳар рӯзи бо ҳам буданатон қадрдонӣ кунед. Нисфи дуюми рӯзро ба худ бахшед – ба сартарошхона равед, намоишгоҳеро тамошо кунед ё дар боғ сайругашт намоед. Рӯзи хубест барои ҳалли масъалаҳои молиявӣ. Аксари намояндагони мучали асад аз одатҳои зарарнок даст мекашанд ва зиндагии худро иваз мекунанд.
Сунбула (23 август-22 сентябр)
Агар чанде пеш муносибати ошиқонаеро оғоз карда бошед, беҳтар аст, ки аз орзуҳои дур аз воқеият худдорӣ намоед. Эҳтимоли зиёд дорад, ки ин робита дарозмуддат нахоҳад буд. Агар аз ҳаёти якранг ва корҳои хонагӣ хаста шуда бошед, пас, беҳтар аст рухсатӣ гирифта, ҳамроҳи наздикон ба сафар бароед. Гӯш кардани мусиқии дӯстдоштаи худ ва рафтан ба консерт метавонад беҳтарин роҳи истироҳат бошад.
Мизон (23 сентябр-22 октябр)
Имрӯз шояд бо стресс ва мушкилоти равонӣ рӯ ба рӯ шавед, ки сабаби онҳо низоъҳои эҳтимолӣ хоҳанд буд. Ҳангоми муошират оромиро нигоҳ доред ва эҳсосоти худро бо самимият иброз кунед. Агар имконият дошта бошед, бо дӯстон ҷамъ шавед – ин ба шумо кӯмак мекунад, ки худро беҳтар эҳсос намоед. Хароҷоти ногаҳонӣ имкон дорад, аммо хавотир нашавед – вазъи молиявии шумо устувор боқӣ мемонад. Барои беҳтар кардани хоб ва рафъи хастагӣ бештар дар ҳавои тоза сайр намоед.
Ақраб (23 октябр-21 ноябр)
Дар муносибатҳои ошиқонаи шумо ҳама чиз ором ва устувор аст. Ҳамсафаратон шуморо бо хабарҳои хуш шод хоҳад кард. Эҳтимол аст, ки шахсони оиладор бо баъзе мушкилот рӯ ба рӯ шаванд. Агар мехоҳед ҷойи кори худро иваз кунед, вақти муносиб расидааст. Аммо пеш аз навиштани ариза, аввал ҷойи нави кориро пайдо кунед. Хабари хуше, ки ба зудӣ мешунавед, ба шумо нерӯ ва рӯҳбаландӣ мебахшад.
Қавс (22 ноябр-21 декабр)
Дар ҳаёти шахсии худ имрӯз бояд хеле мулоим ва боэҳтиром бошед. Ҳангоми ҳимояи худ аз тундӣ ва бадбинӣ худдорӣ намоед. Ба ҳарфҳои худ диққат диҳед, ҳатто ҳангоми шӯхӣ бо дӯстон, шумо намедонед, ки гапатон то куҷо рафта мерасад. Ин эҳтиёткории шумо ба пешгирии мушкилот дар оянда кӯмак мекунад. Агар кайҳо боз мехостед манзили худро иваз кунед, акнун вақти беҳтарин барои ин амал расидааст. Ба саломатӣ диққат диҳед, шомгоҳон эҳтимол дорад, ки дар буғумҳо дард пайдо шавад ё чашмҳоятон хаста шаванд.
Ҷаддӣ (22 декабр-19 январ)
Имрӯз беҳтар аст, ки аз рафтан ба ҷамъомадҳои серодам, клубҳои шабона ва тарабхонаҳо худдорӣ кунед. Рӯзи шиддатнок аст, эҳтимоли муноқиша вуҷуд дорад. Барои пешгирии ихтилофот бо шахси дӯстдошта, аз ҳассосият ба ҳар як майда-чӯйда худдорӣ намоед ва гапи зиёдатӣ нагӯед. Дар муносибат бо ҳамкорон фурӯтан бошед ва бо муваффақиятҳои худ мағрур нашавед. Хоксорӣ беҳтарин роҳи ҳифзи нуфузи шумост, вагарна кибр метавонад натиҷаи ногувор орад.
Далв (20 январ-18 феврал)
Имкони нофаҳмӣ бо ҳамсафари ҳаётӣ вуҷуд дорад. Тайёр бошед, ки ӯ дигар шавқу ҳавас ва нақшаҳои шуморо бо ҳамон рӯҳияе, ки пештар буд, дастгирӣ намекунад. То дирӯз шумо аз зиндагии ороми худ хушнуд будед, аммо имрӯз эҳсос мекунед, ки дар муносибатҳо меҳру муҳаббат намерасад. Аз хароҷоти бузург худдорӣ кунед. Ба саломатии гардан ва сутунмуҳра диққат диҳед. Машқи сабук ё масҳ метавонад ба беҳтар шудани ҳолати ҷисмонии шумо мусоидат кунад.
Ҳут (19 феврал-20 март)
Вақти худро на танҳо ба наздикон, балки ба ниёзҳои шахсии худ низ равона созед. Дар ин рӯз аз низоъҳо канорагирӣ кунед. Ҳатто агар шумо мустақилона амал карданро дӯст доред, имрӯз бе кӯмаки дигарон душворӣ мекашед. Агар бо касе муноқиша дошта бошед, кӯшиш кунед, ки муносибатҳои худро дубора барқарор созед. Ба дархостҳои атрофиён бо дилгармӣ муносибат кунед, ин ба шумо оромӣ ва барори бештар меорад.
