Бувад фархунда Истиқлолат, эй дӯст,

Шавад пояндатар иқболат, эй дӯст.

Расидӣ бар муродат, миллати ман,

Муборак, ин мубораксолат, эй дӯст!

(Озармеҳр)

Истиқлол

Нурест ба дидагони мо Истиқлол,

Зӯре ба тану равони мо Истиқлол.

Як миллати пошхӯрдаро ҷамъ овард,

Пайвандгарди ҷаҳони мо Истиқлол.

Бо пайки хушаш ҳама Ватансоз шудем,

Ному насабу забони мо Истиқлол.

Соҳибватанему соҳиби қисмати хеш,

Муъҷизаи шаъну шони мо Истиқлол.

Равшан шуда аз чароғи чашмаш раҳи мо,

Моҳест дар осмони мо Истиқлол.

Эй ҳамқалами азиз, васфаш бисаро,

Зебоии достони мо Истиқлол.

Шукрона, ки дар канори ӯ масрурем,

Ободии хонадони мо Истиқлол.

Васфи Истиқлол

Месароям маснади волои Истиқлол,

Медамад хуршед аз фардои Истиқлол.

Зери бори миннати ғайре будан талх аст,

Коми мо ширин шуд аз ҳавлои Истиқлол.

Ҳафт шаҳри ишқро Аттор гашту лек,

Аз ҷаҳони ишқ буд ҷуёи Истиқлол.

Пири Тусӣ кард эҳё то Хуросонам,

Шоҳнома худ бувад эҳёи Истиқлол.

Миллати мо зист бо фарҳанги андеша,

То музаффар гашт ба дунёи Истиқлол.

Қисса шуд шеъру забони шакарӣ моро,

Шеъри мо дорад ҳама маънои Истиқлол.

Сураҳои ишқ орам ман ба номаш беш,

Оят-оят мекунам ифшои Истиқлол.

Ҳамватан! Ай ҷони ман, дастобадаст имрӯз,

Саҷда бояд кард хоки пои Истиқлол.