Сурбро бо забони ӯзбекӣ қӯрғошим мегӯянд.

Хислатҳои шифобахши он: агар сурбро бо оби барги зуф, ё оби барги тугмачагул, ё оби ғӯраи ангур ва ё бо оби кашнизи тар соида, батакрор ба саратони решгашта бимоланд, шифо мебахшад; ба варамҳо бимоланд, онҳоро таҳлил медиҳад, ба захм ва дардҳои пайвандҳо бимоланд, шифо мебахшад.

Сурбро ба кафи даст молида, кафро сиёҳ гардонида, сиёҳии онро бо обҳои гиёҳҳои номбаршуда бишӯянду он оби шустаро ба чашм бимоланд, дарди чашм, сӯзиш ва хориши чашмро дарҳол таскин мебахшад.

Агар ҷавони сиҳат ва дар камоли қувват 31 грамм ё 52 грамм ва 63 грамми онро бар камари худ то 4 - 5 рӯз бибандад, бинобар шиддати сардии мизоҷ ва хушкии мизоҷаш, шаҳвати мардиро тамоман нест мегардонад, яъне аз қувваи мардиаш маҳрум мегардонад.