Фаро расидани Иди Саиди Фитрро аз самими қалб барои ҳама бародарон ва хоҳарони мусулмон табрик ва таҳният гуфта, умедворем, ки Худованди бузург тоат ва ибодати мову шумо азизонро қабул намуда, подош ва савоби бузургро насибамон гардонад. Имрӯз мо дар боби одоб ва баъзе суннатҳои Иди Фитр ба шумо маълумот медиҳем.
Аз Анас (рз) ривоят аст, ки ҳангоме ки расули Худо (с) ба Мадина омаданад, мардум ду рўзро доштанд, ки ба бозию саргармӣ машғул мешуданд ва ҷашн мегирифтанд. Паёмбари Худо фармуд: «Худованд ба ҷойи онҳо барои шумо ду рўзи беҳтаре қарор додаст, рўзи фитр (иди рамазон), рўзи иди қурбон» (ривояти Насоӣ ва ибни Ҳиббон дар саҳеҳаш).
Аз Саид ибни Муссайиб (рз) ривоят аст, ки гуфт: «Суннати иди фитр се чиз аст: пиёда рафтан ба намозгоҳ, пеш аз баромадан ба намози ид хурмо хурдан, покиро риоят кардан, бо истеъмоли хушбўӣ ва мисвок кардан».
Паёмбари Худо (с) рўзи ид, саҳар барвақт пеш аз хурдани чизе чанд дона хурмо бо адади тоқ (яъне як ё се) мехурданд. (Бухорӣ 953).
Расули Худо (с) дар рўзи ид вақти дар роҳ рафтан ба сўи масҷид такбир мегуфтанд (Алмаҳомилӣ, саҳеҳ 2/142).
Ва инчунин саҳобагон мисли ибни Умар ва Абў Умома бо овози баланд такбир мегуфтанд. (Албайҳақи/саҳеҳ 3/276).
Такбири иди фитр аз нишастани офтоби охирин рўзи рамазон бо комил шуданаш (30 рўз ё бо дидани моҳтоби моҳи шавол) ва бо насси ин гуфтаи Худованд: "ва мехоҳад, ки ҳисобро тамом кунед ва ба бузургӣ худоро ёд кунед бар он ки шуморо роҳ намуд" (Вақара 185) шурўъ мешавад.
Ва расули Худо (с) охири вақти такбирро поёни намози ид муайян кардааст, мувофиқи ҳадисе, ки аз расули Худо (с) ривоят шудааст. (Ал Маҳомили/саҳеҳ 2/241).
Лафзҳои такбир: Аллоҳу Акбар Аллоҳу Акбар, Ло илоҳа иллалоҳ ва Аллоҳу Акбар Аллоҳу Акбар ва лиллоҳилҳамд (ибни Шайба). (Худо бузург аст, Худо бузург аст, нест худое барҳақ магар Аллоҳ ва Худо бузург аст, Худо бузург аст ва ҳамду сано барои худованд аст).
Аллоҳу Акбар Аллоҳу Акбар, Аллоҳу Акбар, ло илоҳ Аллоҳу Акбар Аллоҳу Акбар, Аллоҳу Акбар, ло илоҳа иллалоҳу ва Аллоҳу Акбар Аллоҳу Акбар ва лиллоҳилҳамд. (Имом Молик ва имом Шофии ин лафзро ҳам ҷоиз медонанд).
(Худо бузург аст, Худо бузург аст, Худо бузург аст, нест худое барҳақ магар Аллоҳ ва Худо бузург аст ва ҳамду сано барои худованд аст).
