Як ҳамсинфаммудом аз пасам давидамегаштва сари роҳамрогирифта,изҳоримуҳаббатмекард. Ишқашро рад мекардам, вале ин бачаишилқинҳеҷ аз мандилканданӣнабуд. Оқибатҷонбезоршудамуҳаббаташропазируфтам. Шабҳо телефонӣбо ҳамгапмезадем. Ошиқихираамбаъзан дар вақтидарс ба манхатчаменавишт.

Рӯзе як номааш ба дастимуаллимаафтидваҳардуиморо аз ҷойҳоямонхезонда,боовози баланд он мактубро хонд. Ҳамсинфонамон қоҳ-қоҳзанон хандида,морохубмасхаранамуданд, баъдмуаллимаҳардуямонропешандоз карда,назди директор бурд. Директорамон, кимардидурандешаст, пурсид, кимо дар ҳақиқатҳамдигарродӯстмедорем ё ин танҳо як бозист. «Манӯросанҷидам, дарҳол ба мандил бой дод» гуфт дар ҷавобошиқибеаҳдубевафоям. Аз шарм заминнакафид, кидароям. Ба он номард лаънат хонда,гирён аз утоқи директор баромадам.

Аз ҳамонрӯзэътиборанкорамтанҳогирявунолааст. Ҳамсинфонамон ба рӯизахмисӯзонидиламнамакпошида,маро масхара мекунанд. Сахт пушаймонам, ки як аблаҳи дурӯяро дӯст дошта, дар мактаб худрошармандаюбадном кардам. Ошиқибадқавламҳамоно аз паси мандавидамегардадвақасамрӯиқасаммехӯрад, кимароботамомиҳастиашдӯстмедорад, вале аз тарси директор чунингуфтааст. Сари роҳамрогирифта,зорикунон «ишқамро рад накун, баъдихатмимактаб ба хонаатонхостгорфиристода,туроботӯютамошо ба занӣмегирам. Хушбахтиҷаҳонмешавем» мегӯяд. Дудилашуда, чӣкоркарданамронамедонам. Оташиишқаш дар диламшуъламезанад, аммонамедонам ба қавлуқасамҳояшбовар кунам ё не.

М., хонандаи «Оила»