Тобистон як фасли олиҷаноби сол аст, ки ҳама онро бесаброна интизоранд. Матоъ барои тобистон бояд нарм ва ба даст гуворо бошад. Чунин сифатҳо ба маводи табиӣ ё омехта хосанд. Бо вуҷуди ин, бояд дар хотир дошт, ки тобистон гуногун аст, барои як минтақа чит ва катон мувофиқанд, ки ҳаворо ба таври комил мегузаранд ва пӯстро дар гармӣ хунук мекунанд, барои дигар, хунуктар ва бо ҳавои тағйирёбанда, чизҳои аз пашми маҳин сохташуда мувофиқанд, ки дар +22 ва +15 дараҷа хубанд.
Дар фасли гармо либос дӯхтан аз кадом матоъ афзалтар аст, то худро бароҳат ҳис кунед?
Либосҳо ва шимҳои тобистона набояд комилан аз матоъҳои табиӣ дӯхта шаванд. Илова кардани наххои синтетикӣ материалро устувортар ва нигоҳубини онро осон мегардонад. Масалан, катони табиӣ хеле чиндор аст. Агар шумо ба он синтетика илова накунед, либос ё шим метавонад аслан дар роҳ ҷинҷ шавад. Илова бар ин, риштаҳои сунъӣ нигоҳ доштани рангро таъмин мекунанд.
Матоъҳои маъмултарин барои тобистон:
1. Матои пахтагин
Пахта маводи маъмултарин аст. Он аз нахҳои таббиӣ тайёр карда шудааст, нафас мекашад, намиро нигоҳ намедорад ва зуд хушк мешавад. Камбудиҳо аз он иборатанд, ки он бисёр ҷинҷ мешавад ва пас аз шустан метавонад каме "нишинад" ё курта коҳиш меёбад.
2. Либоси катон
Ин матои дуюми маъмултарини тобистон аст. Аз он аксаран шиму юбка, курта ва шорт дӯхта мешаванд. Чизҳои катон хеле устувор буда, муддати дароз хунук баданро нигоҳ дошта, ба организм нафас медиҳад. Дар ҳавои гарм матои катон аз ҳисоби қобилияти ҷаббиши маводи намӣ эҳсоси сардиро ба вуҷуд меорад. Матоъ комилан аз ҷиҳати экологӣ тоза аст.
Бартарии асосии матоъ дар он аст, ки катон имкон медиҳад, ки бадан нафас гирад. Матои катон электриконида нашудааст, нигоҳубини он хеле осон аст, вай кам ифлос мешавад ва ҳангоми шустан коҳиш намеёбад.
3. Абрешим
Абрешим як маводи наҷиби табиӣ аст, аммо хеле гарон аст. Либосҳои абрешимӣ барои мавридҳои махсус ё либоси корӣ бузург аст. Абрешим матои хеле инҷиқ аст, ки пӯшидан ва нигоҳубини эҳтиёткоронаро талаб мекунад ва инчунин метавонад дар офтоб пажмурда шавад. Абрешим як маводи хеле вазнин аст, ки ба гузариши об имкон намедиҳад, аммо он баданро ба таври гуворо сард мекунад.
Абрешими таббиӣ барои гармии тобистон мувофиқ аст. Матоъ чангро ҷамъ намекунад ва электриконида намешавад, намиро ба худ мегирад ва зуд хушк мешавад.
Либосҳои абрешимиро бо куртаҳои ҷинси дурахшон ҷуфт кунед. Чӣ қадаре ки ороиш бештар бошад - ҷайбҳо, рахҳо, гулдӯзӣ ҳамон қадар либосро хуб оро медиҳад.
4. Шифон
Шифон ба матоъҳои нимсинтетикӣ дахл дорад. Он матои бевазн ва нозук аст. Он ҳаворо ба таври комил мегузаронад ва ҷинҷ ҳам намешаваду зуд хушк мешавад. Онро боэҳтиёт пӯшидан лозим аст, то ки дарида наравад.
Матоъ хуб пӯшида мешавад ва бо қабатҳои зебо меистад. Аз сабаби сохтори беҳтаринаш шифонҳо яке аз матоъҳои гаронбаҳо ва мураккабтарин ҳисобида мешаванд.
Матоъҳои шифонӣ барои пӯшидан дар мавсими гарм хеле хубанд, зеро онҳо нафас мегиранд ва пӯстро нафас медиҳанд.
5. Сатин
Сатин як матои пурқувватест, ки аз пахта ва абрешим иборат аст. Сатҳи ҳамвораш каме ба лас монанд аст, ҳисси хунукиро ба вуҷуд меорад ба бадан хунукӣ медиҳад, гаронбаҳо менамояд. Аз сабаби ҷузъҳои табиии таркиб он ҳаворо хуб мегузаронад ва обро ҷаббида мегирад. Он аксар вақт, на танҳо барои дӯхтани куртаҳо, костюмҳои шим ва блузкаҳо, балки барои анҷом додани пойафзол ва сумкаҳо низ истифода мешавад.
Тобистон баъзан гармии тоқатфарсо дорад, ки барои бисёриҳо озмоиши ҷиддӣ мегардад. Некӯаҳволии шумо бештар аз либосҳое, ки мепӯшед, вобаста аст, зеро баъзе матоъҳо ба нафаскашии муқаррарии пӯст халал мерасонанд ва сӯрохиҳоро мебанданд. Беҳтар аст, ки ба маводҳои табиӣ бартарӣ диҳед, ки дар тобистон нороҳатиро илова накунанд ва тамоми рӯз шуморо тароват бахшанд.
