Аввалин чизе, ки баробари фарорасии фасли тирамоҳ боиси ташвишу изтироби бонувон мегардад, ин дағал гаштани пӯсти дастон аст.

Зеро бонувон ҳамарӯза ҳангоми зарфшӯӣ ва дигар корҳои рӯзона бо об ва маҳлулҳои зарфшӯӣ кор мекунанд ва бар замми ин, шамоли сахти тирамоҳ ба пӯсти нозуки дастон аввалин шуда зарар мерасонад.

Бо назардошти гуфтаҳои боло, ҳамарӯза саҳару бегоҳ ба пӯсти дастон малҳами нармкунанда ва ғизобахш молидан лозим аст. Малҳамҳоеро интихоб намоед, ки дар таркибашон равғани жожоба, равғани зайтун ва дигар равғанҳои нармкунанда дошта бошанд.