Ҳамал (21 март-19 апрел)
Имрӯз барои анҷоми корҳои мушкил рӯзи мусоид аст. Дар кор устувор бошед – ҳамкорон аз ҷасорати шумо қадрдонӣ мекунанд. Эҳтимоли хароҷоти ғайричашмдошт вуҷуд дорад. Шомро ба аҳли оила, хусусан бузургсолон бахшед. Фурсатро барои як шоми ошиқона аз даст надиҳед – ҳамсаратон ташаббуси шуморо қадр мекунад. Суҳбати самимӣ бо дӯст илҳоми нав мебахшад. Рӯзро бо сайругашти оромона анҷом диҳед.
Савр (20 апрел-20 май)
Дар қабули қарорҳои муҳим шитоб накунед. Пешниҳодҳои нави кориро бодиққат баррасӣ кунед. Дар масъалаҳои молиявӣ эҳтиёткор бошед, ба касе қарз надиҳед. Ба талабу хоҳиши наздикон диққат диҳед. Шом шуморо сюрпризи гуворо интизор аст. Ба шуғли дӯстдошта машғул шавед – он ба барқарор кардани нерӯи шумо кӯмак хоҳад кард.
Ҷавзо (21 май-20 июн)
Имрӯз бо одамони ҷолиб вохӯред, ки дар оянда муфид хоҳанд буд. Дар кор бо мушкилоти ғайриоддӣ рӯбарӯ мешавед. Шояд ҳамкорон барои кӯмак ба шумо муроҷиат кунанд – дониш ва таҷрибаи худро дареғ надоред. Гарчанде вазъи молиявӣ мӯътадил аст, харидҳои беҳуда накунед. Шомро дар муҳити ороми хона бо наздикон гузаронед. Эҳсосоти худро ошкоро баён намоед – ба ҳамсаратон суханони самимии шумо муҳим аст.
Саратон (21 июн-22 июл)
Имрӯз сабру таҳаммулро пеша кунед – на ҳама чиз тибқи нақша хоҳад рафт. Дар ҷои кор ихтилофҳои хурд мумкинанд, аммо онҳо зуд ҳал мешаванд. Дар баҳсҳо, махсусан бо роҳбарият, худро идора кунед. Дар масъалаҳои молиявӣ бодиққат бошед ва аз хароҷоти калон худдорӣ кунед. Дар ҳаёти шахсӣ тағйироти ғайричашмдошт мумкин аст, ки ба фоидаи шумо хоҳад буд. Шомро бо дӯстони дерина сипарӣ кунед.
Асад (23 июл-22 август)
Имрӯз имкони ҷолибе пайдо мешавад, ки нақшаҳои шуморо тағйир медиҳад. Дар кор шумо метавонед истеъдоди худро нишон диҳед – фурсатро аз даст надиҳед. Бо пул оқилона муносибат кунед ва ба ҳавасҳои лаҳзавӣ дода нашавед. Дар ҳаёти шахсӣ лаҳзаҳои ошиқона интизоратон ҳастанд, аз дӯстдоштаи худ шарм накунед. Барои наздикон вақт ҷудо кунед. Шомро барои истироҳат ва барқарор кардани қувваҳо истифода баред.
Сунбула (23 август-22 сентябр)
Рӯзи серкору самарабахш дар пеш аст, кӯшишҳои шумо қадрдонӣ мешаванд. Даромади ғайричашмдошт мумкин аст, аммо шитоб накунед – пул дар оянда зарур мешавад. Дар ҳаёти шахсӣ сабур бошед – ҳамсаратон метавонад асабӣ шавад. Шомро бо шуғли дӯстдоштаи худ гузаронед.
Мизон (23 сентябр-22 октябр)
Имрӯз имкониятҳои нав, хусусан дар касбу кор пеш меоянд. Масъалаҳои молиявӣ диққати махсус талаб мекунанд – хароҷоти ғайричашмдошт имкон доранд. Дар ҳаёти шахсӣ ҳама чиз хуб хоҳад буд, агар шумо ташаббус нишон диҳед. Шомро бо наздикон гузаронед ва корҳои рӯзмарраро ҳал кунед. Эҳтимол касе аз дӯстони шумо ба кӯмак ниёз дорад – аз ёрӣ дареғ надоред. Ба машғулияте рӯ биёред, ки кайфияти шуморо беҳтар мекунад.
Ақраб (23 октябр-21 ноябр)
Дар ҷои кор, агар масъулиятҳои зиёд надошта бошед, рӯз ором мегузарад. Дар масъалаҳои молиявӣ бодиққат бошед ва аз харидҳои шубҳанок канорагирӣ кунед. Дар ҳаёти шахсӣ ҳодисаҳои гуворо интизоратон ҳастанд. Муносибат бо наздикон беҳтар мешавад. Шомро бо шахси дӯстдошта ё дӯст мегузаронед.
Қавс (22 ноябр-21 декабр)
Дар касбу кор шумо бояд чолок бошед. Бо маблағ эҳтиёткор бошед ва аз харидҳои беандеша худдорӣ кунед. Дар муносибатҳои шахсӣ ҳар гапе доред, ошкоро гап занед. Рӯз барои фаъолиятҳои варзишӣ ва мулоқот бо дӯстон мусоид аст. Шумо метавонед хабарҳои хуш аз хешовандони дур гиред. Шомро дар муҳити орому гуворо гузаронед.
Ҷаддӣ (22 декабр-19 январ)
Имрӯз сабурӣ муҳим аст, бахусус дар кор. Ихтилофҳои хурд бо ҳамкорон мумкин аст, аммо онҳо ба кори шумо таъсир намерасонанд. Дар ҳаёти шахсӣ хоҳишҳои ҳамсаратонро нодида нагиред. Шомро бо оила ё дӯстони дерина сипарӣ кунед. Қабл аз он ки чизеро харидорӣ мекунед, хуб андешаронӣ намоед.
Далв (20 январ-18 феврал)
Имрӯз аз шумо диққати зиёд талаб карда мешавад. Дар кор супоришҳои ногаҳонӣ пайдо мешаванд, ки қарори зуд мехоҳанд. Вазъи молиявӣ устувор аст, аммо аз қарз додан худдорӣ кунед. Дар ҳаёти шахсӣ ташаббус нишон диҳед – як амали ошиқона ҳамсаратонро шод хоҳад кард. Рӯз барои сайёҳати кӯтоҳ ё сайругашт хуб аст. Шомро бо шуғли нав бигзаронед – он стрессро коҳиш медиҳад.
Ҳут (19 феврал-20 март)
Имрӯз ҳама чиз осон мегузарад, агар шумо ба тафсилоти хурд аҳамият надиҳед. Масъалаҳои молиявӣ бо фоида ҳал мешаванд, даромади ғайричашмдошт имкон дорад. Дар ҳаёти шахсӣ, суҳбати ошкоро муҳим аст. Шомро бо оила ё дӯстони наздик гузаронед. Барои истироҳат ва дур шудан аз корҳои рӯзмарра вақт ҷудо кунед. Худро бо муҳити гуворо иҳота кунед ва аз лаҳзаҳои хуш лаззат баред.
