Ҳамал (21 март-19 апрел)
Агар эҳсос кунед, ки ба шумо диққати лозима намедиҳанд, вақти он расидааст, ки худ ташаббус нишон диҳед. Аз шиносоиҳои нав эҳтиёт шавед, зеро метавонанд ба шумо зарар расонанд. Муносибатҳои корӣ хуб мешаванд, агар бо шахсони дуруст ҳамкорӣ кунед. Шояд ба зудӣ маблағи калон барои як кори фоиданок лозим шавад. Барои он ки аз ғаму андуҳ дур бошед, бо оромӣ ва фаҳмиш ба ҳама чиз назар кунед.
Савр (20 апрел-20 май)
Имрӯз меҳрубонӣ ва ғамхории шумо барои наздикон арзишмандтар аз туҳфаҳои гарон хоҳад буд. Беҳтараш бо дӯстдоштаатон сайр карда, нақшаҳои ояндаро муҳокима намоед. Шояд бо аъзои оила каме нофаҳмӣ сар занад, аммо сабр кунед. Нақшаҳои калонро ҳоло оғоз накунед, онҳоро ба миёнаи ҳафта гузоред. Ба худ бовар намоед, он гоҳ бурд мекунед. Мушкилоти ҷиддии саломатӣ нест, танҳо каме хастагӣ эҳсос мешавад.
Ҷавзо (21 май-20 июн)
Имрӯз бо дӯстдоштаатон вақти худро хуб мегузаронед. Аммо рӯзи ором нест, шояд баҳсҳо ва муноқиша рух диҳад. Дар хона низ ихтилофот имкон дорад. Дар касбу кор мушкилоти ногаҳонӣ мешавад, ки фавран ҳал кардан лозим аст. Бо вуҷуди ин, вазъи молиявӣ хуб хоҳад буд. Шанс пайдо мекунед, то бахти боэътимод ёбед. Ҳангоми шамол додани хона эҳтиёт кунед, то шамол нахӯред.
Саратон (21 июн-22 июл)
Дар зиндагии шумо романтика кам аст, зеро вақти зиёдро ба кор ва масъалаҳои ҳаррӯза сарф мекунед. Имрӯз вақти беҳтарин аст, ки ба наздикон туҳфа диҳед, ба сайр ё тарабхона равед. Агар имкон бошад, корҳоятонро ба таъхир гузошта, барои истироҳат вақт ҷудо кунед. Дар мағоза эҳтиёт шавед, ки бо фурӯшанда баҳс накунед. Агар саломатӣ ташвиш диҳад, вақти он расидааст назди духтур равон шавед.
Асад (23 июл-22 август)
Барои нафарони муҷаррад имкони шиносоии нав пеш меояд. Бонувон метавонанд дар бораи беҳтар кардани симои худ фикр кунанд. Вале эҳтиёт бошед: диққати зиёдатӣ ба ҷузъиёти хурд боиси ҷанҷол мешавад. Дар касбу кор ҳамкорон метавонанд шуморо асабонӣ кунанд, коратон зиёд мешавад. Дар масъалаҳои пулӣ низ эҳтиёт лозим аст, эҳтимоли фиреб хӯрдан вуҷуд дорад. Агар дандонатон дард кунад, бепарвоӣ накарда, зуд назди табиб равед.
Сунбула (23 август-22 сентябр)
Имрӯз беҳтарин вақт барои изҳори муҳаббат аст. Шояд дар хонаатон тағйироти калон карданӣ бошед, аммо беҳтараш қувватро барои корҳои муҳим захира кунед. Дар ҷои нав маҳорати худро хуб нишон медиҳед. Имрӯз имкони гирифтани фоида ва пешниҳодҳои хуб вуҷуд дорад. Аммо эҳтиёт шавед: асабоният метавонад аз хастагӣ бошад. Барои истироҳат вақт ҷудо намуда, аз доруҳои зиёд истифода накунед.
Мизон (23 сентябр-22 октябр)
Агар шахси дӯстдошта ба шумо диққат надиҳад, худатон сӯҳбатро оғоз кунед. Эҳтимоли сар задани баҳс бо ҳамсояҳо вуҷуд дорад, вале ҷангро калон накунед. Имрӯз пурнерӯ мешавед ва корҳои худро хуб иҷро мекунед. Бояд ба дигарон ҳам сабукӣ диҳед, зеро ҳама ба мисли шумо зуд кор намекунанд. Агар вазъи молиявиатон душвор бошад, он ба зудӣ беҳтар мешавад. Аз масъулиятҳои зиёд канорагирӣ кунед, вагарна хаста мешавед.
Ақраб (23 октябр-21 ноябр)
Агар бо шахси ҷолибе шинос шуда бошед, ҳоло талаботи зиёд накунед, то ӯро наранҷонед. Маслиҳати аъзои оиларо гӯш кунед, аммо иҷозат надиҳед, ки болои шумо ҳукм кунанд. Агар бо роҳбар суҳбати муҳим дошта бошед, имрӯз анҷом диҳед. Дар касбу кор устуворӣ ва интизом нишон диҳед, он метавонад вазъи молии шуморо беҳтар кунад. Имрӯз эҳсосот ноустувор мешавад.
Қавс (22 ноябр-21 декабр)
Имрӯз шояд бо шахсе шинос шавед, ки метавонад ҳамсари ояндаатон бошад. Рӯз барои кӯчидан ва тағйироти муҳит хуб аст. Дар касбу кор бошад, вазъ метавонад шиддатнок шавад, ҳатто иштибоҳоти дигаронро ислоҳ кардан лозим меояд. То нисфирӯзӣ бисёр корҳоро иҷро мекунед, бинобар ин, корҳои муҳимро саҳар анҷом диҳед. Инчунин, вақти хуб барои нигоҳубини худ ва зебоӣ мебошад.
Ҷаддӣ (22 декабр-19 январ)
Имрӯз барои ҳаёти шахсии шумо ҳалкунанда мешавад. Имкониятҳоро аз даст надиҳед! Беҳтараш бо оилаи худ вақт гузаронед ва хурсандиҳои хурд ташкил кунед. Барои пешрафти касбӣ низ имконият вуҷуд дорад, вале бояд ба ақл такя кунед, на ба маслиҳати дигарон. Эҳтиёт шавед: ҳангоми кор бо ҳисобот ё санадҳо иштибоҳ кардан мумкин аст. Агар хаста ва дилмонда бошед, тарзи зиндагиро иваз кунед.
Далв (20 январ-18 феврал)
Имрӯз вохӯриҳо ва шиносоиҳои ҷолиб рух медиҳанд. Метавонед бо дӯстон самимона сӯҳбат намуда, арзишҳои ахлоқиро амиқтар дарк намоед. Шояд кори муҳимеро иҷро кунед, ки ба ояндаатон таъсири калон мерасонад. Дар касбу кор беҳтараш корҳои пешинаатонро идома диҳед ва тартиботро барқарор намоед. Аммо эҳтиёт шавед: хатогӣ ва хароҷоти нодуруст имкон дорад. Бо асбобҳои барқӣ эҳтиёт бошед, то осеб набинед.
Ҳут (19 феврал-20 март)
Шояд аз мушкили муносибатҳо каме дурӣ ҷӯед ва танҳо бошед. Паёмҳои ногуворе, ки субҳ мегиред, чандон бад нестанд. Ба зудӣ метавонед барои худ хариди деринтизор кунед. Имрӯз саломатӣ мушкили ҷиддӣ надорад, рӯҳатон низ болида мешавад. Бо наздикон вақти бештар гузаронед ва лаҳзаҳои хушу хотирмон эҷод кунед.
