Андозаи номувофиқ, танг ё шакли сахт ҳангоми роҳ рафтан ба кори муқаррарӣ халал мерасонад. Ин метавонад боиси тақсимшавӣ ва кафидани нохунҳо ва захмҳои дардовар гардад. Дар бадтарин ҳолат каҷшавии ангуштон пайдо мешаванд. Пойҳоро хуб дар пойафзол андозагирӣ кунед. Пойафзолро дар пойи якум пушед ва чен кунед.
Пойи дуюмро низ чен кунед. Андозаи аксари одамон якчанд миллиметр фарқ мекунанд, ки ин муқаррарӣ аст. Шумо бояд пойафзолҳоро мувофиқи пойи калонтар интихоб кунед. Андозаи по метавонад дар тӯли ҳаёт тағйир ёбад.
Бо мурури синну сол кафҳои по ҳамвор мешаванд ва пой калон мешавад. Варзиш, махсусан, машқҳои пой, метавонанд ин равандро суст кунанд. Пой аксар вақт ҳангоми ҳомиладорӣ варам мекунад ва андозааш низ калон мешавад. Пой метавонад васеътар шавад ва як ё ду андоза тағйир ёбад.
Муҳим аст, ки ҳадди аққал як маротиба дар як сол андозаи пои худро аз нав тафтиш кунед. Ба дарозии пой 9-12 мм илова кунед ва ба ин арзиш диққат диҳед. Дар марҳилаҳои гуногун пой дарозии гуногун дорад. Агар пойафзол ё мӯзаҳои шумо хеле танг бошанд, ангуштони пойи шумо ҳангоми пӯшидан дар канори пойафзол меистанд. Фосилаи чанд миллиметр барои пешгирӣ кардани ин кӯмак мекунад.
Андозаи пойафзол ба васеъ ва пур будани пой таъсир мерасонад. Агар ҷуфте, ки ба шумо маъқул аст, андозааш дароз бошад, аммо фишор оварад, бояд модели дигарро ҷустуҷӯ кунед ё андозаи калонтар гиред.
Мавсими пойафзолро ба назар гирифтан муҳим аст. Масалан, мӯзаҳои зимистона бо ҷӯробҳои ғафс пӯшида мешаванд. Бинобар ин, онҳо бояд аз пойафзолҳои тобистона калонтар бошанд.
Ҳангоми нишастан пойафзолро чен накунед, рост истода, гардиш кунед. Кӯшиш кунед, ки ангуштони пои худро ҳаракат диҳед ва дар пойпӯш барои рост кардани онҳо бояд фазои кофӣ мавҷуд бошад. Пой бояд бароҳат бошад. Аз ин рӯ, модели дурусти пойафзолро интихоб кунед.
Кадом намуди пойафзолро пӯшидан зараровар аст?
Пойафзоли ғафси чандир ҳангоми роҳ рафтан пойро аз ҳаракат нигоҳ медорад. Дар натиҷа мушакхо кор намекунанд. Дар пойафзолҳои танг пойҳо роҳат нестанд. Ангӯштон дар он ҷамъ мешаванд ва бо ҳам мепайванданд. Дар натиҷа, захмҳои дардовар пайдо мешаванд ванохунҳо метавонанд дар даруни гушти пой дароянд.
Пойафзол бо пошнаи баланд. Одатан, бештари вазн ба пошнаи пой, камтар ба пеш меафтад. Агар шумо пойафзоли пошнаашон 2-3 см пӯшида бошед, бор баробар тақсим карда мешавад. Пошнаи зиёда аз панҷ сантиметр вазнро ба пеши пой интиқол медиҳад ва ҳар қадаре, ки пошна баланд бошад, ҳамон қадар сарборӣ зиёдтар мешавад.
Дар натиҷа, тамоми бадан дар болои ангуштон ва буғумҳо меистанд. Ин маънои онро надорад, ки шумо пойафзоли пошнабаланд пӯшида наметавонед. Пойафзолҳоеро, ки мепӯшед, аз назар гузаронед. Масалан, агар ангушти пойи калон берун ояд, ё пошнааш болои пояш овезон бошад, андозаи пойафзол мувофиқ нест.
Агар пас аз пӯшидани пойафзол ягон мушкилот пайдо шавад, пойафзолро иваз кардан лозим аст.
