Ҳар як сарояндаро аввалан истеъдод, баъдан дастгирии халқу иллаташ машҳур месозад. Новобаста аз ҷаҳду талошҳояш сароянда машњур намешавад, агар мухлисони асил надошта бошад. Гулнози Толиб сарояндаи ҷавон бошад ҳам, тавонист дар муддати кӯтоҳ доираи муайяни мухлисонашро пайдо намояд.
Гулнози саҳназеб овози ширадору дилнишине дорад, ки касро мафтуну шайдо месозад. Чанде пеш овозаеро гирди номи Гулноз шунида ғамгин шудам. Мегӯянд, ки Гулнозро дар сари ҷиноят дастгир намуда ба суд кашидаанду алъон пушти панҷара нишастааст. Бетоқатона ба «Оила» нома нигоштам, то ҳақиқатро аз забони худи зебосанам фаҳмам.
Салоҳиддин, н. Вахш
Посухи Гулноз:
Салом ба кулли нафароне, ки савту навои бандаро хуб пазируфтаанд! Шодам, ки бо воситаи матбуот ва телевизон андаке бошад ҳам, мардум маро шинохтанд ва дастгириям менамоянд. Миннатдорам!
Бо ман ягон воқеа ё ҳодисаи мудҳиш рӯй надодааст. Шукри худованд дар паси панҷара не, дар хонаи ободам ҳамроҳи шавҳарам ҳаёти ширину осоишта дорам. Сурудҳои навамро омода карда истодаам ва рӯзҳои наздик ба ҳаводоронам пешкаш мегардонам.
