Интихоби хушбӯӣ барои тобистон кори масъулиятнок аст, зеро дар гармо ҳар гуна атр бӯи хуш надорад. Барои он ки дигарон ҳангоми шамидани накҳати аз ҳад зиёд вазнин ва дурушт гурехта нараванду бо шавқу рағбат ба ту нигоҳ кунанд, дар ҳавои гарм аз атр хеле эҳтиёткорона истифода баред. Албатта, дар тобистон бӯи сабук ва нозукро интихоб кунед.

Баъзе атрҳо ҳангоми дучор шудан ба нурҳои ултрабунафш метавонанд дар одамони дорои пӯсти ҳассос аксуламалро ба вуҷуд оранд. Он ҳамчун доғ ё монанди сӯхтани офтоб дар пӯст пайдо мешавад. Ҳассосияти пӯст метавонад ба пайдоиши доғ, сурхшавӣ оварда расонад. Агар шумо ин аломатҳои ташвишоварро мушоҳида кунед, фавран атрро бо собун ва об шӯед.

Атрҳое, ки дар таркибашон ингредиентҳои табиии ситрусӣ мавҷуданд, ба монанди равғанҳои эфирии лимон, афлесун, грейпфрут, мандарин, бергамот ва клементин бӯи баланд доранд. Бинобар ин, атторон тавсия медиҳанд, ки атрро на ба пӯст, балки ба либос молед.

Ахиран коршиносони атриёт боз як аслиҳаи махфиеро номбар кардаанд, ки оромона симои занро ҷавонтар ва ҷолибтар мегардонад. Сухан дар бораи атри хуб интихобшуда меравад, ки бо он шумо ба назари дигарон хеле сабук, форам ва хушбӯй менамоед, мисли солҳои беҳтарини ҷавонии худ.

Хатоиҳо ҳангоми истифодаи атр дар тобистон

Бисёре аз одамон атрро бо либоси шом интихоб мекунанд. Ин бӯй аст, ки метавонад намуди шахси ҳар ҷинсро тобовар гардонад. Аммо, агар шумо бӯи номатлубро интихоб кунед, таассуротро вайрон кардан мумкин аст. Дар фасли тобистон дар интихоби атр бодиққат будан лозим аст. Истифодаи ҳар гуна атр метавонад ба таасуроти одамони беруна зарар расонад.

Барои он ки дигарон ва худатон нороҳат нашавед, дар тобистон шумо бояд аз бӯйи вазнин, спиртдор ва аз ҳад зиёд ширин даст кашед. Онҳо барои зимистон мувофиқанд, зеро таъсири гармкунанда доранд. Дар ҳавои гарм ба бӯи сабук ва табиӣ бояд бартарӣ дода шавад.

Интихоби хуб барои тобистон атрҳои ситрусӣ мебошанд. Дар ин ҳолат, онҳо метавонанд бо хушбӯиҳои ширин якҷоя карда шаванд. Беҳтарин навъи он атрҳои дорои бӯйи афлесун, мандарин, ёсуман, садбарг, бунафш ва ғайра хоҳанд буд. Ин гуна атрҳо дар тобистон муносибанд.

Дар моҳҳои тобистон шумо набояд атри дорои таркиби мураккабро истифода баред. Дар ҳарорати баланд, онҳо метавонанд буйи бади ғализ ва нафратовар пайдо кунанд.

Дар интихоби хушбӯӣ интихоби ҷойҳо барои паҳн кардани атр муҳим аст. Аз ин рӯ, муайян кардан лозим аст, ки дар кадом тарафи бадан дар тобистон истифода бурдани атр номатлуб аст. Пошидани атр дар зери китф мумкин нест, зеро атр алтернативаи дезодорант нест. Дар ин минтақа пӯст нозук ва ҳассос аст. Аз ин рӯ, он бояд аз бӯйи бад ва доғ муҳофизат карда шавад. Таъсири офтоб метавонад боиси илтиҳоб ва дигар мушкилот гардад.

Ҳангоми истифодаи атр дар тобистон бояд аз истифодаи маҳсулоти спиртдор худдорӣ кард. Истифодаи онҳо ба бадан номатлуб аст, зеро дар зери таъсири нури ултрабунафш машрубот метавонад доғҳои синну солӣ ё сӯхтаро ба вуҷуд орад.

Парфюмерияро дар куҷо истифода бурдан мумкин аст?

Дастҳо, минтақаи паси гӯшҳо, дар каҷҳои оринҷҳо ё гардан, зери зонуҳо маконҳои пошидани атр мебошанд. Пӯст бояд тоза ва каме нам бошад. Тавсия дода мешавад, ки пӯсти равғаниро бо тоник пешакӣ табобат кунед, то сир бо нотаҳои атр омехта нашавад. Агар атр ба пӯсти дастҳо паҳн шавад, қатраҳои қиматбаҳоро молидан шарт нест. Онҳо танҳо бояд хушк шаванд. Бинобар ин, бӯйро устувор кардан мумкин аст.

Чӣ гуна бояд дар тобистон хушбӯиро дар пӯст нигоҳ дошт?

• Дар фасли тобистон атрро ба бадан дуруст молидан лозим аст, то аз бӯйи хуш лаззат баред;
• Дар мӯйҳоятон хушбӯйӣ истифода кунед. Маҳсулоти равғанӣ барои паҳн кардани мӯй беҳтарин мебошанд. Барои он ки бӯй на тез, балки хуб барояд, танҳо 2-3 қатраи атрро истифода бурдан кифоя аст;
• Атрро ба либос пошед. Аз атри хушсифат дар матоъ осор намемонад, аммо бӯи он муддати тӯлонӣ боқӣ мемонад. Метавонед атрро ба руймол пошед, дар сумка ё кисаатон гузоред. Бӯи ба шумо маъқулро аз масофаи тақрибан 20 сантиметр ба либос пошидан лозим аст, то дар бадан ва ё либос доғҳои зард пайдо нашаванд. Онҳое, ки пайваста аз як бӯй истифода мебаранд, ҳангоми дарзмол кардани либосҳо метавонанд ба об чанд қатра атр илова кунанд;
• Агар атр аз миқдори зарурӣ зиёдтар истифода шавад, танҳо гирифтани душ ё ванна барои ислоҳ кардани вазъият кӯмак мекунад. Дар ин ҳолат, гели душ набояд бӯи равшан дошта бошад;
• Агар бӯй ҳанӯз эҳсос нашавад, пас аз муддате боз 1-2 қатра илова кардан мумкин аст. Ҳатто атрҳои қавитарин метавонанд дар давоми рӯз фарсуда шаванд. Аз ин рӯ, оқилона аст, ки версияи хурди бӯи дӯстдоштаи худро дар сумкаатон бардоред.

На ҳама медонанд, аммо атр низ мӯҳлати истифода дорад. Агар шишаи атри дӯстдоштаи шумо дар муддати тӯлонӣ нишинад, эҳтимол дорад, ки аксари бӯй аллакай бухор шуда бошад, яъне он дар пӯст дер намеистад. Дар ҳар сурат, идома додани истифодаи атри муҳлаташ гузашта фикри хуб нест. Иваз кардани онҳо бо навҳои нав хеле бехатартар хоҳад буд, ки илова бар ин, шуморо бо накҳати худ барои муддати тӯлонӣ шод хоҳанд кард.