Ҳамал (21 март-20 апрел)
Нақшаҳои худро бо диққат тартиб диҳед, қадамҳои дуруст шуморо зуд ба ҳадаф мерасонанд. Бо нафарони ношинос эҳтиёткор бошед, содаву зудбовар нашавед, на ҳама нияти нек доранд. Саломатиятон имкон дорад заиф гардад, нисбати худ бепарво нашавед. Шом барои вохӯрии ошиқона ва изҳори муҳаббат мусоид мебошад.
Савр (21 апрел-21 май)
Беш аз ҳад худро хаста накунед, бегоҳ эҳтимол худро нотоб ҳис мекунед. Субҳ беҳтараш, ки ба табиат бароед, сайругашт ва истироҳат намоед. Ҳама гуна сафарҳо ва корҳои марбут ба саёҳат муваффақ хоҳанд шуд. Имрӯз рӯзи хубест барои ҷашн, маърака ва бастани ақди никоҳ. Ошиқонро лозим аст, ки рашкро ба дил роҳ надиҳанд, вагарна дар сари қаҳр ҷудо шудан имкон дорад.
Ҷавзо (22 май-21 июн)
Ин рӯз барои муайян кардани орзуву ҳадафҳо хеле созгор аст. Дар масъалаҳои шахсӣ интихоби дуруст кардан муҳим аст. Агар шахси дӯстдошта дошта бошед, муносибатҳои самимиро нигоҳ доред. Дар ҷои кор ба касе дарди дил накунед, дӯстро аз душман фарқ кунед. Барои пешгирӣ аз хурӯҷи бемориҳои кӯҳна, саломатиро эҳтиёт намоед.
Саратон (22 июн-22 июл)
Ҳолати рӯҳии шумо рӯз ба рӯз тағйир меёбад. Кӯшиш кунед эҳсосотатонро ба дигарон нишон надиҳед, вагарна вазъият бадтар мешавад. Шубҳаҳои зиёд метавонад боиси муноқиша гардад. Дар хона низ оромии мутлақ нест, аз баҳсу нофаҳмӣ бо наздикон худдорӣ кунед. Хусусан занҳоро лозим аст, ки каме сабуру пуртоқат бошанд.
Асад (23 июл-23 август)
Имрӯз эҳтимоли саргардонӣ ва парешонҳолӣ зиёд аст. Аз оғоз кардани корҳои нав ва тарҳрезии нақшаҳои бузург худдорӣ намоед. Ба корҳои оддӣ ва рӯзмарра машғул шавед, ин ба шумо оромӣ мебахшад. Хабарҳо ва иттилооти шунидаро ҳатман тафтиш кунед, то фиреб нахӯред. Нафаре мехоҳад асабҳои шуморо хароб созад, ба гапи касе гӯш накунед.
Сунбула (24 август-23 сентябр)
Корҳои хонаводагиро фаромӯш накунед. Ихтилоф бо яке аз наздикон боиси муноқишаи калон шуда метавонад, аз ин рӯ, эҳтиёткор бошед ва аз ҳад нагузаред. Хароҷоти беҳуда метавонад вазъи молиявии шуморо танг кунад. Тартиботу интизом калиди муваффақияти шумо дар ин рӯз аст. Ошиқонро лозим аст, ки нисбати якдигар сабур бошанд.
Мизон (24 сентябр-23 октябр)
Шояд имрӯз коре анҷом диҳед, ки натиҷааш барои оянда аҳамияти калон дорад. Бо шахсони калонсол баҳс накунед, таҷрибаи онҳо метавонад дар зиндагиатон муфид бошад. Агар ба мушкилот бетараф бошед, вазъият душвор мегардад. Барои эҷодкорӣ, корҳои сохтмонӣ ва ҷашнҳои хурсандӣ, тӯю маъракаҳо рӯзи хуб аст.
Ақраб (24 октябр-22 ноябр)
Дархосту талабҳои пайвастаи наздикон асаби шуморо хароб карда метавонад. Аммо нисбати шахсони меҳрубон ва самимӣ муносибати нек дошта бошед. Имрӯз саломатӣ ташвиш намедиҳад. Беҳтараш сирру асрори худро ба одамони ношинос нагӯед. Ба хонаву дари худ диққат диҳед, ба хонаатон одамони бегонаро роҳ надиҳед.
Қавс (23 ноябр-21 декабр)
Рӯҳияатон хуб аст, вале на ҳамаи нақшаҳо амалӣ мешаванд. Имкони вохӯрии тақдирсоз хеле зиёд аст ва метавонад ба ҳаёти шумо тағйиротҳои нав бахшад. Шояд ошиқ шавед ва хушбахтӣ эҳсос кунед. Бо корҳои нав ва номаълум машғул нашавед, беҳтараш ба вазифаҳои оддӣ, вале фоидаовар диққат диҳед. Саломатӣ ташвиш надиҳад ҳам, ба корҳои зарарнок даст назанед.
Ҷаддӣ (22 декабр-20 январ)
Мушкилоти хонаводагӣ метавонад сабаби асабоният гардад. Нофаҳмӣ бо ҳамкорон эҳтимоли муноқишаро зиёд мекунад ва роҳбарият ба шумо интиқод мекунад. Барои оромии асаб сайругашт дар ҳавои тоза ва оббозӣ пеш аз хоб хеле муфид аст. Сафарҳои дур тавсия намешаванд. Нафарони муҷарраде, ки дар интихоби бахт ҳайрон мондаанд, бояд каме сабур бошанд.
Далв (21 январ-20 феврал)
Мушкилоти зиёдатон худ аз худ ҳал мешаванд, ин шуморо шод месозад. Аммо дар ҷои кор вазъияти душвор ба вуҷуд меояд ва масъулиятнопазирӣ ҷоиз нест. Ҳар кореро, ки ба уҳда мегиред, сари вақт анҷом диҳед. Агар ба шахси дӯстдоштаатон хунукназар бошед, нофаҳмӣ ногузир мешавад. Ба саломатии гурдаву меъда диққат диҳед.
Ҳут (21 феврал-20 март)
Барои нигоҳ доштани муносибатҳои хуб бо ҳамкорони тиҷоратӣ табъи нохуши худро нишон надиҳед. Ба корҳои муқаррарӣ машғул шавед ва оромиро нигоҳ доред, вагарна эҳсоси фишори равонӣ ва мушкилоти саломатӣ ба миён меояд. Дар ин шабу рӯз нафароне, ки бо кори савдо машғуланд, маблағи хуб ба даст меоранд. Кӯшиш кунед, ки вазифаҳои худро хуб иҷро кунед ва онҳоро ба дӯши дигарон нагузоред.
