Ҳамал (21 март-19 апрел)
Имрӯз бароятон рӯзи фаъол ва пурэнержӣ хоҳад буд. Кори оғозкардаатон метавонад натиҷаи хуб диҳад, агар бо сабру таҳаммул амал кунед. Дар муошират бо наздикон мулоимтар бошед, зеро сухани беандеша метавонад нофаҳмӣ ба вуҷуд орад. Аз хароҷоти беҳуда худдорӣ кунед. Шомгоҳ вақти хубест барои истироҳат ва барқарор кардани қувваи равонӣ.
Савр (20 апрел-20 май)
26-уми декабр барои шумо рӯзи ором ва муътадил аст. Масъалаҳои рӯзгор ба осонӣ ҳал мешаванд, агар шитоб накунед. Имрӯз беҳтараш ба нақшакашӣ ва корҳои молиявӣ диққат диҳед. Дар муносибат бо атрофиён ростқавлӣ муҳим аст. Як суҳбати самимӣ метавонад муносибатҳои шуморо беҳтар кунад. Ба саломатӣ аҳамият диҳед.
Ҷавзо (21 май-20 июн)
Имрӯз фикру андешаҳоятон хеле фаъол мешаванд. Шумо метавонед пешниҳодҳои ҷолиб гиред ё хабари муҳим шунавед. Барои қарорҳои ҷиддӣ каме андеша лозим аст. Аз баҳсҳои беҳуда канорагирӣ кунед. Сафар ё вохӯрии кӯтоҳ фоидаовар хоҳад буд. Шомгоҳ вақти хубест барои мутолиа ё суҳбати дӯстона.
Саратон (21 июн-22 июл)
Рӯзи 26-уми декабр эҳсосоти шумо қавитар мешавад. Кӯшиш кунед қарорҳоро танҳо бо ҳиссиёт қабул накунед. Масъалаҳои оилавӣ диққати бештар талаб мекунанд. Имрӯз дастгирии наздикон барои шумо хеле муҳим аст. Агар хаста бошед, худро ба коре маҷбур накунед. Истироҳати кӯтоҳ ба шумо нерӯи нав мебахшад.
Асад (23 июл-22 август)
Имрӯз шумо дар маркази диққат қарор мегиред. Кори эҷодӣ ва ташаббусҳои шахсӣ натиҷаи хуб медиҳанд. Бо вуҷуди ин, худписандӣ метавонад ба муносибатҳо халал расонад. Ба фикри дигарон гӯш диҳед. Аз ҷиҳати молиявӣ рӯз муътадил аст. Шомгоҳ барои вохӯрӣ ё истироҳати гуворо мувофиқ мебошад.
Сунбула (23 август-22 сентябр)
Рӯзи муносиб барои тартиб додани корҳо ва анҷом додани вазифаҳои нопурра. Имрӯз диққат ва дақиқкории шумо хеле баланд аст. Аммо аз зиёд танқид кардан худдорӣ кунед. Дар муносибат бо наздикон меҳрубонӣ нишон диҳед. Мушкилоти саломатӣ метавонад аз нав пайдо шавад, бинобар ин реҷаи рӯзро дуруст риоя кунед.
Мизон (23 сентябр-22 октябр)
Имрӯз шумо кӯшиш мекунед мувозинатро дар ҳама чиз нигоҳ доред. Қарорҳои муҳим бо машварати дигарон беҳтар қабул мешаванд. Дар кор ҳамкорӣ натиҷаи хуб медиҳад. Аз баҳсҳои эҳсосӣ канорагирӣ кунед. Шомгоҳ метавонад хабари хуш ё мулоқоти гуворо интизори шумо бошад. Рӯзи муносиб барои сулҳ ва созиш аст.
Ақраб (23 октябр-21 ноябр)
Рӯзи 26-уми декабр пур аз эҳсосоти амиқ мешавад. Шумо метавонед ҳақиқатҳои муҳимро дарк кунед. Сирру асрори худро эҳтиёт кунед. Имрӯз вақти хубест барои корҳое, ки диққати ҷиддӣ талаб мекунанд. Дар муносибат бо наздикон ростқавлӣ муҳим аст. Шомгоҳ барои фикрронӣ ва истироҳат мувофиқ мебошад.
Қавс (22 ноябр-21 декабр)
Имрӯз хоҳиши озодӣ ва тағйирот дар шумо зиёд мешавад. Идеяҳои нав метавонанд роҳи нави рушдро нишон диҳанд. Аммо пеш аз амал ҳама чизро бодиққат бисанҷед. Аз ҷиҳати молиявӣ эҳтиёткор бошед. Муошират бо дӯстони дерина рӯҳияатонро беҳтар мекунад. Рӯз барои омӯзиш ва таҷрибаи нав хуб аст.
Ҷаддӣ (22 декабр-20 январ)
Рӯзи хуб барои корҳои ҷиддӣ ва масъулиятнок аст. Сабру тоқати шумо имрӯз натиҷа медиҳад. Агар вазифаи душвор дошта бошед, онро ба таъхир нагузоред. Дар муносибатҳои шахсӣ каме гармӣ ва таваҷҷуҳ нишон диҳед. Аз ҳад зиёд хаста нашавед. Шомгоҳ барои истироҳат ва барқарор кардани қувва мувофиқ аст.
Далв (20 январ-18 феврал)
Имрӯз фикрҳои ғайриодӣ ва пешниҳодҳои нав пайдо мешаванд. Шумо метавонед ба масъалаҳо аз нигоҳи дигар назар кунед. Дар кор эҷодкорӣ ба шумо кумак мекунад. Аз ваъдаҳои беандеша худдорӣ намоед. Муошират бо одамони ҳамандеша рӯҳбаланд мекунад. Шомгоҳ барои нақшаҳои оянда фикр кардан хуб аст.
Ҳут (19 феврал-20 март)
Имрӯз бароятон ором ва ҳассос мегузарад. Ба ҳисси ботинии худ гӯш диҳед, он метавонад роҳи дурустро нишон диҳад. Дар муносибат бо наздикон ҳамдардӣ муҳим аст. Аз корҳои сангин худдорӣ кунед. Эҷодкорӣ ё истироҳати ором ба шумо қувваи нав мебахшад.
